فوکوس در عکاسی: همه نکات مهمی که باید بدانید (از زبان حرفه ای ها)

میلاد حیدریآخرین به روز رسانی: 16 فروردین 1399

0 خواندن این مطلب 15 دقیقه زمان میبرد

یکی از شکایتهای همیشگی عکاسان در هر سطح و تجربهای این است که مدام میگویند: “تصویرم به اندازه کافی شارپ و واضح نیست” یا همیشه از این شاکیاند که نمیتوانند فوکوسشان را موقع عکاسی قفل کنند. اغلب عکاسها در چنین مواقعی تجهیزات و وسایلشان را سرزنش میکنند؛ اما واقعا مشکل از ابزار و وسایل نیست بلکه اکثر قریب به اتفاق عکاسها دچار یک خطای کاربری ساده میشوند. در واقع همه چیز به عدم آگاهی عکاسان از سیستم فوکوس اتوماتیک (AF) برمیگردد و همین جاست که کار خراب میشود. به همین دلیل ما امروز تصمیم گرفتیم در این آموزش همه نکات لازم درباره وضوح و فوکوس در عکاسی را با شما به اشتراک بگذاریم. امیدواریم این آموزش پاسخگوی مشکلات و سوالاتتان باشد.

نکته بسیار مهم: اگر با کمک ویدیو بهتر یاد میگیرید این ویدیوی 12 دقیقه ای همه چیز را راجب فوکوس در عکاسی آموزش میدهد (کلیک کنید)

1-دیوپترتان را تنظیم کنید Diopter

برای شروع باید دیوپتر یا عدسی دوربینتان را تنظیم کنید. اگر نتوانید سوژه عکاسی را با وضوح کامل در عدسی ببینید به هیچ وجه نمیتوانید بفهمید که آیا فوکوس خوبی روی سوژه انجام شده یا نه. کنار عدسی چشمی (همانطور که در تصویر میبینید)، یک چرخ کوچک برای تنظیم فوکوس عدسی روی سوژه عکاسی وجود دارد.

توی این پکهای فوق العاده، عکاسی و ویرایش عکس رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! یه عکس عالی بگیر، با ویرایش زیباترش کن، همه رو انگشت به دهن کن یا اصلا ازش پول در بیار!

میتوانید عدسی را روی درجات نسبتا بالا تنظیم کنید؛ اما اگر نیاز به اصلاح دید بیشتری داشتید باید بدانید که بسیاری از شرکتهای تولید کننده دوربین های DSLR/SLR، دیوپترهای جایگزینی در محدوده 5- تا 4+ هم تعبیه کردهاند که در صورت نیاز میتوانید از آنها استفاده کنید.

2- با منظره یاب دوربینتان کاملا آشنا شوید

برای عکاسی حرفهای باید با زیر و خم دوربینتان آشنا شوید. اگر از آپشن خاصی اطلاع ندارید دفترچه راهنمای دربین را مطالعه کنید. دوربین های DSLR معمولی 9 تا 11 نقطه فوکوس دارند. این نقاط فوکوس در دوربینهای حرفه ای 45 تا 51 نقطه میرسد ( البته فقط 11 تا 19 نقطه قابل انتخاب است و بقیه نقاط کمکی محسوب میشوند).

دو نوع نقطه فوکوس وجود دارد: نقطه تک سطحی و نقطه متقاطع. نقطه تک سطحی فقط روی خطوط کنتراست عمودی (در زاویه 90 درجه) برای جهتگیریشان به کار میرود؛ بنابراین همانطور که در بالا اشاره شد، اگر از منظره یابتان به سوژه نگاه کنید، اکثر نقاط فوکوس مستطیلی شکل هستند، برخی هایشان مستطیل افقی و برخی دیگر به صورت عمودی. پس اگر قرار است از یک درخت عکاسی کنید نقطه فوکوس عمودی نمیتواند لبه درخت را پیدا کند؛ بلکه نقطه فوکوس افقی این کار را میکند. با توجه این نکات و با انتخاب نقطه فوکوس مناسب میتوانید روی خطوطی که میخواهید تمرکز کنید و مابقی را نادیده بگیرید.

هر نقطه فوکوس حساسیت خاص خودش را دارد. اکثر دوربینها برای فوکوس خودکار به لنزی که دیافراگم آن حداکثر 5.6 باشد نیاز دارند. در بیشتر دوربینها نقاط فوکوس خودکار جانبی این حساسیت را دارند و اگر لنزهایی با دیافراگم حداکثر 2.8 استفاده کنید، این حساسیت بیشتر هم میشود.

با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

بنابراین اگر در نور کم عکاسی میکنید، احتمالا با استفاده از AF نقطه فوکوس بهتری به دست میآورید. اگر از لنز f2.8 استفاده نکنید، در مورد نقطه کانونی مرکزی مزیت خاصی برایتان ایجاد نمی شود؛ اما چون نقطه فوکوستان متقاطع است احتمالا نقطه کانونی مرکزی دقیق تری هم خواهید داشت.

علاوه بر این، اگر به مستطیل های نقطه فوکوس دقت کنید متوجه می شوید که منطقه سنسور واقعی 2 تا 3 برابر بزرگتر از چیزیست که نشان داده شده. این نکته را هم باید موقع فوکوس کردن به خاطر داشته باشید. اگر موقع عکاسی، نقطه فوکوستان پل بینی یک فرد باشد، باید حواستان باشد که چشم او هم در ناحیه سنسور واقعی قرار دارد. فوکوس اتوماتیک به جای اینکه روی پل بینی تمرکز کند، روی چشم فرد متمرکز می شود چون کنتراست بیشتری نسبت به بینی دارد. این مساله ممکن است خیلی مهم به نظر نرسد اما با DOF با عمق بسیار کم استفاده کنید می توانید تفاوت شدیدترین و ضعیف ترین فوکوس را مشاهده کنید.

3- فوکوس را دستی تنظیم کنید

اکثر سیستم های فوکوس خودکار با خطا مواجه می شوند و ممکن است بهترین نقطه فوکوس را تحت الشعاع خودشان قرار بدهند. با فوکوس دستی لنز می توانید میزان این خطا را به حداقل برسانید و بعد به سیستم AF اجازه بدهید که بقیه مراحل کار را طی کند.

لنزهای با کیفیت که کمی گران هم هستند به شما این امکان را می دهند که حتی در صورت قفل شدن AF، باز هم بتوانید فوکوس دستی را اعمال کنید. لنزهای ارزان تر چنین قابلیتی ندارند و بعد از قفل شدن AF دیگر نمی توانید کنترلی روی فوکوس داشته باشید.

4- خط مناسب را بیابید

سیستمهای فوکوس اتوماتیک بر روی خطوط کنتراست تصویر متمرکز میشوند، بنابراین روی قسمتهایی که فاقد این ویژگیها باشند (همانند گونه یا پیشانی، یک لباس سفید رنگ یا یک تاکسیدو، ماسه، دیوارهای تکرنگ و غیره) خوب عمل نمیکنند. در مکانهای اینچنینی، حالت فوکوس اتوماتیک (AF) در تمام روز مشغول شکار تصاویر خواهد بود و هرگز بر روی هیچ نقطهای قفل نخواهد شد. روشی که در این موارد مورد استفاده قرار میگیرد شامل پیدا کردن «یک خط بهتر» – همانند چشمها، خطوط بین یک پیراهن و کت روی آن، خط بین زمین و آسمان، یک درگاه یا راهرو است. هر چیزی که دارای کنتراست باشد به AF کمک میکند که سریعتر و بهتر کار کند.

یک سطح با فوکوس ضعیف

یک سطح با فوکوس بهتر

5- از حالت «تمام خودکار» استفاده نکنید

به غیر از شرایط عکسبرداری بسیار سریع که نیازمند فوکوس بسیار سریع است، بهتر است از حالت فوکوس تمام خودکار اجتناب کنید. این مد قادر نیست تشخیص دهد که شما به دنبال چه چیزی هستید، و معمولا بر روی هر چیزی که در نزدیکترین مکان نسبت دوربین قرار داد فوکوس میکند. در برخی از شرایط، این حالت ایدهآل است؛ اما تعداد آنها بسیار اندک و احتمال بروز آنها ناچیز است.

6- فوکوس کنید و دوباره این کار را تکرار کنید- سعی کنید این کار را به درستی انجام دهید

من همیشه عادت داشتم فوکوس کنم و دوباره ترکیببندی کنم و این کار را با استفاده از نقطه فوکوس مرکزی انجام میدادم. سپس فوکوس را نگه داشته (اصطلاحا گفته میشود فوکوس بر روی سوژه یا شیء قفل میشود) و دوباره ترکیببندی میکردم. پس از آن تعدادی مقاله مطالعه کردم که در آنها گفته شده بود چنین کاری را نباید انجام دهیم – و بهتر است در نزدیکترین نقطه تمرکز به ترکیب نهایی سوژه، ثبت نهایی تصویر را انجام دهید. تئوری پشت این اصل این است که زمانی که شما ترکیببندی را دوباره انجام میدهید، میزان حرکت لنز و زاویه قوس سبب میشود که فاصله شیء تا لنز تغییر کند. اگر از نقطه تمرکز بر روی سوژه استفاده کردهاید و مجددا ترکیببندی نکرده باشید، تغییری در فاصله دوربین تا سوژه ایجاد نمیشود و خطایی شکل نمیگیرد. من تلاش کردهام با ثبت چند تصویر صحت یا عدم این موضوع را به شما نشان دهم.

قطعا استفاده از این نقطه بدون ترکیببندی مجدد هیچ مزیتی ندارد. در حقیقت، قطعا مزیت تمرکز بر روی استفاده از نقطه مرکزی و ترکیببندی مجدد در همه انواع شاتها سبب ایجاد تصوایر شارپتر میشود به استنثناء یک مورد یعنی مورد عکاسی ماکرو. من از هر چیزی از فاصله mm 17 تا mm 200 عکسبرداری کردم، و در عکسبرداریهای انجام شده در هر فاصلهای از ماکرو گرفته تا فاصله 30 فوتی، معمولا نتایج یکسانی به دست آمدند.

در این قسمت سه مورد از متداولترین شاتهای من با استفاده از دو دوربین ذکر شدهاند.

در کل میتوانم بگویم که تغییر دادن نقطه فوکوس به زمانی که برای انجام آن صرف میشود، نمیارزد. اما با توجه به اینکه نتایج مختلفی با اینکار حاصل میشوند، ارزش امتحان کردن را دارد.

یک نکته در مورد ماکرو این است که به دلیل DOF کمعمق و نزدیک بودن لنزها به سوژه، همواره میتواند با استفاده از یک سهپایه و فوکوس دستی انجام شود.

7- استفاده از مد فوکوس صحیح

بیشتر DSLRها دارای حداقل دو مد فوکوس هستند. نخستین مد «تک شات» (دوربین کانن) یا «تکفرمان » (دوربین نیکون). در این مد چنین فرض میشود که سوژه ثابت است. فوکوس روی سوژه قفل میشود، و یک نور به علامت تایید در پایین صفحه نمایش به شما نشان داده میشود و سپس تصویر شات میشود. اگر فوکوس بر روی سوژه قفل نشود، شاتر عمل نخواهد کرد.

نوع دوم (مد فوکوس دوم) فوکوس چندفرمان (دوربین کانن) و فرمان پیوسته (دوربین نیکون) است. در این مد فرض بر آن است سوژه مورد نظر شما در حال حرکت است، به عنوان مثال سوژههای در حال ورزش کردن یا سوژههای حیات وحش و غیره. دوربین بر روی یک نقطه از سوژه فوکوس میکند و نقطه فوکوس همواره به همراه سوژه تغییر میکند اما هرگز قفل نمیشود. شاتر عمل میکند حتی اگر هیچ نقطه فوکوسی به دست نیاید.

سومین احتمال – فوکوس پیشبینیکننده– مخصوص سوژههایی است که در حال نزدیک شدن یا دور شدن از شما هستند. با قرار گرفتن بر روی این مد، دوربین تلاش میکند تا حرکت سوژه را پیشبینی کرده و یک فوکوس قابل قبول به شما عرضه کند.

8- هرگز عمق میدان را برای به دست آوردن یک فوکوس خوب قربانی نکنید

اگرچه استفاده از یک عمق میدان بیشتر با استفاده از یک دیافراگم کوچکتر میتوانند وضوح ظاهری تصویر شما را بهبود ببخشد، یک نکته را به خاطر داشته باشید: هیچ فرقی ندارید که عمق میدان چقدر باشد، فقط یک نقطه برای فوکوس وجود دارد. بنابراین صرف نظر از نوع دیافراگم مورد استفاده، همواره از تکنیکهای مناسبی برای فوکوس استفاده کنید.

9- از یک سه پایه یا پایه استفاده کنید.

هنگامی که میخواهیم عکس بگیریم معمولا همه ما تمایل به خم شدن به عقب یا جلو داریم – مخصوصا تمایل داریم به همراه یک دوربین/لنز سنگین بر روی سوژه مورد نظر خم شویم. انجام این کار تا حدی طبیعی است. اگر شما با استفاده از یک DOF خیلی باریک عکسبرداری میکنید، تاب خوردن به میزان کم بر وضوح و ناحیه فوکوس شما تاثیرگذار است. اگر شما از یک DOF برابر 10 سانتیمتر استفاده میکنید، تاب خوردن به میزان دو اینج تفاوت بسیار زیادی را در نتیجه کار شما ایجاد میکند. بنابراین توصیه میکنیم از سهپایه استفاده کنید.

آموزش نمونه ای از عکاسی ماکرو قطره آب فانتزی بصورت گام به گام

10 سوال بسیار مهم که موقع عکاسی باید درباره سوژه تان مدنظر داشته باشید!

4 ابزار فتوشاپ که هر عکاسی باید بداند! (آموزش تصویری)

اکنون میخواهم به این نکته اعتراف کنم که هر چه بیشتر از سه پایه استفاده میکنم بیشتر از آن متنفر میشوم. آنها همیشه بر نحوه کار من و به خصوص بر نحوه شکار تصویر تاثیر منفی دارند. اگر شما ترجیح میدهید از سه پایه استفاده نکنید، حداقل زمان بگذارید و حالت مناسب برای ایستادن یک عکاس را یاد بگیرید. یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار دهید، کمی حالت دولا (قوز) به خود بگیرید، بازوها را به دو طرف خود بچسبانید، بازوها نباید به سمت بالا و در هوا قرار داشته باشند، در این حالت باطریها به همراه گیرههای کناری به کارتان میآیند. وزن بدن نیز باید بر روی پاها قرار داشته باشد.

10- اگر همه این موارد گفته شده با شکست مواجه شدند از فوکوس دستی استفاده کنید

هر گاه که این جمله را به عکاسان گفتهام، تعجب زیادی را از سوی آنها شاهد بودهام. آنها همواره تصور میکنند که من «همیشه روش فوکوس دستی را به روش خودکار ترجیح میدهم». هرگاه روش فوکوس دستی را به آنها توصیه میکنم و طوری به شما نگاه میکنند انگار به آنها گفتهاید بچههای خود را برای فروش عرضه کنند. فوکوس دستی در بیشتر موارد (که سبب میشود دیوپتر شما به نحو صحیحی تنظیم شود) میتواند سبب دست یافتن به بهترین و دقیقترین فوکوس شود. بهویژه در این عصر دیجیتال رسیدن به یک زوم (بزرگنمایی) 100% یا حتی 200% در مانیتورهای ما کار چندان دشواری نیست.

در حقیقت؛ اگر به دنبال ویژگیهای غیررسمی در فوکوس خودکار هستید، خواهید دید که این روش فوکوس چندان دقیق هم نیست. به عنوان مثال میتوان به ویژگی «وضوح در تصویر» اشاره کرد: تصویر زمانی واضح قلمداد میشود که در یک چاپ 6×9 از فاصله 25 سانتیمیتری واضح به نظر برسد. بنابراین، در یک چاپ 20×30 به یک بزرگنمایی (زوم) 100% دست نخواهیم یافت.

در حال حاضر تعدادی از دوربینها به بازار آمدهاند که دارای قابلیت «نمای زنده» میباشند. این ابزار در فوکوس بسیار مفید خواهد بود. نمای زندهی دوربین خود را روشن کنید، بر روی سوژه/نقطه فوکوس خود زوم کنید و سپس وضوح تصویر را در LCD دوربین خود چک کنید. این قابلیت برای من هرگز مفید نبوده است چراکه من همواره در محیطهای بسیار پرنور و روشن، بیابانها و غیره بوده ام – اما در برخی موارد این ویژگی بسیار خوب عمل میکند.

من معمولا از عکس فوق برای نشان دادن تعویض دکمه مربوط به فوکوس دستی استفاده میکنم، اما استفاده از یک دکمه تعویض دیگر سبب بروز یک نکته جالب میشود؛ فاصله m 2/1 تا بینهایت و فاصله m 3 تا بینهایت.

این سوئیچ مربوط به چیزی است که من قبلا در مورد عدم نیاز به لنزها برای شکار از طریق کل محدوده فوکوس توضیح دادم. اگر میدانید که بر روی چیزی که فوکوس میکنید هرگز نزدیکتر از فاصله 3 متر به شما نخواهد بود، دکمه فوکوس را بر روی این مد قرار دهید با این کار لنزها مجبور نیستند خیلی حرکت کنند تا بتوانند فوکوس کنند. این کار سبب رسیدن به یک دقت بیشتر در فوکوس خودکار میشود.

11- روی چه چیزی باید فوکوس کنیم؟

برای عکسهای پرتره/عکس گرفتن از سر، من معتقدم بهتر است فوکوس بیشتر بر روی چشمها انجام شود. در سایر پرترهها بهتر است فوکوس همچنان بر روی چهره باشد، مگر آنکه بخواهید فوکوس را بر روی بخش دیگری از بدن انجام دهید. واضحترین فوکوس خود را بر روی بخشی از پرتره قرار دهید که تمایل دارید نگاه بیننده را به سمت آن بکشید.

در چشم اندازهای باز فوکوس کردن همیشه کار آسانی نیست، اما در چنین شرایطی هم شما میتوانید از قوانین فوق استفاده کنید. برای فوکوس کردن از گزینه «یک منظره با زاویه گسترده» استفاده نکنید بلکه از فوکوس بر روی بینهایت استفاده کنید. اگر یک سوژه در پیشزمینه تصویر وجود دارد، بر روی آن فوکوس کنید و اجازه دهید DOF تصویر را به پسزمینه منتقل کند. اگر در پسزمینه تصویر فوکوس مشخص و واضحی وجود ندارد، این سبب به وجود آمدن نوعی عدم وضوح و گیجی در تصویر میشود زیرا ما معمولا سوژههای نزدیک را واضحتر از سوژههای موجود در فواصل دوردست خواهیم دید.

اکنون میخواهیم به بحث مربوط به فوکوس بر روی «فاصله کانونی هایپرفوکال» بپردازیم، اما این موضوع فراتر از محدوده این مبحث است. اگر به این موضوع علاقمند هستید، و البته باید هم باشید، میتوانید سریعا آن را در گوگل سرچ کنید.

12- آیا فوکوس کردن به معنای وضوح تصویر نیز میباشد؟

فوکوس و وضوح دو مبحث متفاوت هستند. توضیح و تشریح وضوح ممکن است نیازمند یک مقاله دیگر باشد، بنابراین فقط در این قسمت به ذکر چند مورد مفید اکتفا میکنیم.

اگر یک تصویر خارج از محدوده فوکوس باشد، شما از طریق شارپ کردن (شفاف سازی) نمیتوانید بر روی آن فوکوس کنید. بیشتر تصاویر RAW تا حدی نیازمند شارپ کردن هستند. هیج فرقی ندارد که شما از کدامیک از تکنیکهای شارپ کردن هوشمند، ماسک آنشارپ یا فیلتر بالاگذر استفاده کنید، بیشتر تصاویر RAW از مزایای این روشهای شارپ کردن برخوردا هستند.

این موضوع را نیز به خاطر داشته باشید که شارپ کردن به نوع محصول نهایی نیز بستگی دارد. میزان شارپ کردن یک تصویر وب با یک تصویر چاپی 16×20 متفاوت است. با در نظر گرفتن این موضوع، اگر قصد دارید تصویری را به یک آژانس عکاسی بفروشید، هرگز تصاویر را شارپ نکنید. بیشتر این آژانسها از شما میخواهند تصاویر را شارپ نکنید چراگه نمیتوانید کاربرد و اندازه تصویر را پیشبینی کنید.

13- سرعت شاتر را در نظر بگیرید

سرعت شاتر عامل دیگری است که میتوانند سبب عدم شارپنس (شفافیت) کافی در تصویر شود. هر فردی در مورد میزان کندی سرعت شاتر در هر فاصله کانونی لنز مشخص با محدودیتهایی مواجه است. برخی افراد نسب به برخی دیگر ثابتتر هستند اما اگر سرعت شاتر شما برای غلبه بر حرکت دستهایتان کافی نیست، تصویری که عکسبرداری میکنید تا خواهد بود. در لنزهای استاندارد و با زوایه بزرگ، بیشتر افراد میتوانند دستهایشان را به مدت 30/1 تا 60/1ام ثانیه ثابت و بدون حرکت نگه دارند.

در لنزهای تله فوتو طویلتر میتوان از سرعتهای شاتر بسیار بالاتری استفاده کرد.

اگر سوژه در حال حرکت باشد، نگه داشتن دوربین یا استفاده از سهپایه به شما کمکی نخواهد کرد – شما نیاز به سرعت شاتر بالاتری دارید تا بتوانید این فعالیت را متوقف کنید. بیشتر افراد با یک سرعت حدود 250/1 ام ثانیه کار خود را شروع میکنند و این سرعت به میزان سریع بودن حرکت سوژه شما بستگی دارد. ملزومات دیگر بسته به اینکه شما در حالت ایستاده عکسبرداری میکنید یا اینکه به همراه سوژه خود حرکت میکنید، متغیر هستند. اگر در حال حرکت هستید، میتوانید از سرعتهای کندتر شاتر استفاده کنید و با اینکار به تاثیرات بسیار جالبی دست پیدا کنید. این کار به شما این امکان را میدهد که کندتر حرکت کنید اما بتوانید سوژه را ثابت نگه دارید.

14- در شرایط مناسبی قرار بگیرید

قرار گرفتن به شکل صحیح و در نور زیاد (مورد نیاز برای همه انواع عکسبرداریها) برای دست یافتن به یک فوکوس و شارپنس مناسب امری ضروری است. ازآنجائیکه شارپنس توسط یک خط کنتراست مشخص میشود، اگر در معرض نور مناسب قرار نداشته باشید، حتی اگر همه معیارهای یک فوکوس مناسب را رعایت کرده باشید باز هم به تصویر شارپی دست نخواهید یافت.

15- من همه این مراحل را انجام دادهام اما باز هم به فوکوس مناسب دست نیافته ام

احتمال اینکه ایراد از دستگاه شما باشد بسیار ضعیف است. ازآنجائیکه لنزهای گروه سوم معمولا به شیوه مهندسی معکوس ساخته میشوند، اغلب در دوربینهای برند خوب عمل نمیکنند. برخی از آنها خیلی عالی کار میکنند اما برخی دیگر نه. اما گاهی اوقات حتی لنزهای برند نیز به یک شکل عالی ساخته نمیشوند.

در دوربینهایی همانند کانن 50D و 1D/Ds مارک III’s، فوکوس جلو و عقب در آنها میتوانند به نحو دقیق و به شکلی تنظیم شوند که بر روی 20 لنز مختلف فوکوس کنند، بنابراین، بنابراین اگر میدانید که هر بار یک لنز به طور خاص در جلوی سوژه شما فوکوس میکند، میتوانید برای رفع آن یک تنظیم در دوربین انجام دهید. اگر انجام این کار مقدور نباشد، لازم است این موضوع را تعیین کنید که آیا فقط این لنزها هستند که نیازمند اصلاح و تعمیر هستند یا اینکه هم لنز و هم دوربین نیازمند تعمیر میباشند.

روش اصولی عکاسی از بناها/ معماری با این چند نکته بسیار کاربردی

هرآنچه درباره نورپردازی در عکاسی باید بدانید تا یک حرفه ای تمام عیار شوید!

7 اشتباه رایج در عکاسی از مناظر طبیعی +روش حل مشکل

با انجام یک تست میتوانید دریابید که ایراد از شماست یا از دوربین شما. یک خطکش یا یک چوب ذرع را بر روی میزی که در حال دور شدن از شماست قرار دهید. با فوکوس بر روی یک علامت مشخص و با زوایه 45 درجه از خط کش عکس بگیرید، در این مورد بهتر است علامت 6 اینچ را برای فوکوس در نظر بگیرید.

اگر علامت مدنظر واضحترین چیزی است که در تصویر گرفته شده میبینید، میتوان گفت که دوربین شما اوکی است و میتوانید با خیال راحت از آن برای کار کردن بر روی تکنیک عکسبرداری خود استفاده کنید. اگر واضحترین نقطه در تصویر در جلو یا پشت آن نقطه فوکوس قرار درد، میتوان نتیجه گرفت که دستگاه شما دچار مشکل است و باید سرویس شود.

16- نتیجه گیری

من زمینه بسیار گستردهای را در این مقاله پوشش دادهام بنابراین اگر موفق به مطالعه کامل آن شدهاید به شما تبریک میگویم کار بزرگی را به اتمام رساندهاید! یک فوکوس خوب و یک شارپنس مطلوب دو حیطه تکنیکی مهمی هستند که برای رسیدن به یک تصور با کیفیت مطلوب مورد نیاز هستند. در حقیقت رعایت این دو مورد سبب ایجاد تفاوت در حد تفاوت بین یک کار حرفهای و یک کار آماتور خواهند شد (و همه ما میخواهیم که حرفهای به نظر برسیم، چه حرفهای باشیم و چه نباشیم).