آموزش تصویری بهترین روش شیرجه زدن در آب استخر (نمایشی و سرعتی)

میلاد حیدریآخرین به روز رسانی: 16 فروردین 1399

0 خواندن این مطلب 6 دقیقه زمان میبرد

در مطالب قبلی در مورد آموزش شنای معمولی و شنای کرال سینه مطالبی را ارائه دادیم . امروز در این پست قصد داریم بهترین روش شیرجه زدن در آب را بصورت تصویری و مرحله به مرحله به شما آموزش دهیم.

1-مقدمه:

شيرجه زدن یکی از حرکت های زیبا در استارت شنا می باشد. شيرجه را هم با دورخيز كردن انجام ميدهند و هم بدون دورخيز. شيرجه يا از روی سكو انجام ميشود يا از تخته فنری. سكو دو نوع است: سكوی 10 متری و سكوي 5 متری. همچنين تخته فنری نيز 2 نوع است: 3 متری و 1 متری. در کل شیرجه زدن مهارت و دقت بالایی را می طلبد. ورزشكاران رشته شيرجه چه از ارتفاع بلند شيرجه روند و چه از ارتفاع كوتاه جزء شجاعترين و هنرمندترين ورزشكاران به حساب مي‌آيند و هماهنگي عصب و عضله زيادي را نياز دارند چرا كه جهش آنان از سكوي ۱۰ متري انرژي كافي براي رسيدن به سرعت ۵۵ مايل در ساعت را در لحظه برخورد با سطح آب را فراهم مي‌كند.

انواع شيرجه عبارت است از: فرشته، شكسته، جمع باز، يك چرخ از جلو با يك پشتك، يك پشتك و نيم، شيرجه از عقب، يك مهتاب ، شيرجه موازنه، بالانس شيرجه، شيرجه های پيچ.

توی این پک فوق العاده، شنا رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! توی دو هفته یه شناگر حرفه ای شو و همه رو انگشت به دهان کن!

2-فیلم آموزش 3 نوع شیرجه متداول:

مطالعه این پست را از دست ندهید : چگونه شنا کنیم؟ آموزش تصویری شنا در 13 گام و به سادگی آب خوردن!

3-آموزش شیرجه چرخشی بصورت نوشتاری

در این قسمت شیرجه از پشت با چرخش نصفه را آموزش خواهیم دید. این شیرجه، اولین شیرجه چرخشی می باشد که شناگر باید بیاموزد و اجرای آن، خیلی سخت نیست و فقط کافی است چند بار تمرین کنید.

۱- به انتهای تخته شیرجه بروید و آب پشت سرتان را نگاه کنید و پشت به آب بایستید.

۲- سپس روی گره کف پاها (قسمت قبل از پاشنه پاها) بایستید.

۳- اگر شما تجربه زیادی در اجرای این حرکت ندارید و اولین دفعاتی که این شیرجه را تمرین می کنید، با بازوهای صاف روی سرتان شروع کرده و بازوها را به گوشهایتان نزدیک کنید.

با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

۴- اکنون در حالی که زانوهایتان خمیده است بازوهایتان را کنار بدنتان بگیرید .

۵- در این مرحله باید همزمان بازوها را به پشت بالای گوشها چرخانده و به تخته فشار بیاورید. اگر روی تخته شیرجه غیر واقعی هستید؛ شما تمایل ندارید که مستقیم بالا بپرید؛ زیرا در راه پایین آمدن؛ به تخته برخورد خواهید کرد. چنانچه روی تخته شیرجه واقعی هستید؛ اگر مستقیما به بالا بپرید؛ بهترین تمرین است. تا می توانید در هوا بالا و حدود ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر به عقب بپرید؛ (این حرکت بستگی به اندازه قدتان دارد).

۶- در این مرحله همزمان، سه انتخاب برای حالت بدنتان در هوا خواهید داشت: تا کردن؛ طوری که زانوهایتان محکم به سینه شما، تا شده است؛ سریع و قدرتمند؛ طوری که بدنتان در پهلو خم شده، شکل L تشکیل می دهد؛ و حالت دراز شدن؛ طوری که بدنتان کاملا راست است. دراز شدن، راحت ترین فرم برای چرخش است؛ اما در این حالت، بیشترین تلاش برای تکمیل حرکت نهایی، لازم است.

۷- به این نکته دقت داشته باشید که تا زمانی که شیرجه پشت را راحت انجام نمی دهید؛ برای انجام روش تا کردن و روش قدرتمند و سریع، تلاش نکنید. برای روش دراز شدن؛ وقتی در هوا هستید؛ به یکباره چانه خود را به سمت سینه، تا بزنید و روی کشش عضلات شکمی، تمرکز کنید. پشت خود را صاف کرده چون به پاهایتان برای رفتن به بالای سرتان، کمک می کند.

۸- تنها هنگامی شما آماده چرخش می باشید که کاملا عمودی ولی واژگون روی سطح آب هستید؛ . اگر چپ دست هستید؛ بازوی راست را پایین به طرف کپل چپ چسبانده، در حالی که بازوی چپ را مستقیم نگه داشته اید؛ وقتی بازویتان بچرخد؛ کپل خود را بچرخانید. اگر راست دست هستید؛ بازوی چپ را پایین به سمت کپل راست، بچسبانید؛ در حالی که بازوی راست خود را مستقیم؛ نگه داشته اید. مانند چپ دستان، کپل باید همزمان با بازوهایتان بچرخد تا چرخش شما کامل گردد.

۹- هم اکنون شما باید حرکات خود را طوری تصور کنید که انگار خودتان در روبرو ایستاده اید و تمام مراحل را به دقت مشاهده می کنید. می توانید عیب و ایراد حرکات خود را برطرف نمایید.

علاقمندان بخوانند : 5 نکته بسیار مهم برای یادگیری و پیشرفت شنای کرال سینه (تصویری)

4-خطرات احتمالی هنگام شيرجه رفتن:

۱- ورود بد به آب: معمولاً آسيب‌هاي كه در اثر برخورد ناشيانه با آب پيش مي‌آيد جدي و خطرناك نيست و ممكن است چند لحظه سوزش در بدن ايجاد شود ولي در مدت كوتاهي بر طرف مي‌شود. اگر پاها هنگام ورود به آب بيش از حد برگردد ويا زود تر از زمان لازم شيرجه رو بدنش را بطف بالا قوس دهد يعني قبل از اينكه بدنش كاملاً در آب فرو رودبطف سطح آب بيايد ممكن است ضربه شديدي به مهره كمرش وارد شود.

۲- برخورد به تخته يا سكوي پرش: به طور كلي صدماتي كه در اثر برخورد با تخته يا سكوي پرش پيش مي‌آيد، به ناحيه سر محدود مي‌شود واين مسئله اغلب شامل شيرجه‌هاي گروه مهتاب (تو) وفرنگي مي‌با شد كه به علت خطاي جدا شدن از سكو يا تخته پرش پيش مي‌آيد وگاهي بسيار جدي مي‌باشد اما به ندرت اتفاق مي‌افتد، در حال جراهت وارده بر سررا بايد جدي گرفت و درصدد معالجه پزشكي برآمد.

۳-فشار وارده به گوش‌ها: افرادي كه به زكام يا ناراحتي‌هاي گوش يا سرما خوردگي مبتلا هستند نبايد به عمق سه متري آب بروند چون ممكن است كه گوش داخلي دچار عفونت شده يا پرده صماخ گوش پاره شود. فشار آب همراه با عمق آب افزايش مي‌يابد به طوري كه سرعت افزايش آن براي هر فوت (۳٪متر) حركت به طرف پايين مي‌باشد.

۴- برخورد به كف استخر با عمق كم آب ويا اشياء زير آب: بزرگترين خطري كه افراد را در زمان شيرجه رفتن تهديد مي‌كند اين است كه از ناحيه سر با كف استخر يا اشياء زير آب در محل‌هايي كه شناخته شده نمي‌باشند، برخورد نمايد. اين مسئله در بسياري موارد موجب فلج نسبي به علت آسيب ديدگي نخاع ودر موارد شديد منجر به مرگ خواهد شد. البته چنين اتفاقي به ندرت براي شيرجه روندگان در مسابقات پيش مي‌آيد زيرا عمق آب با قوانين ومقررات رسمي مطابقت دارد.

5- نکات دیگر

امروزه استارت از روی سكو به دو صورت انجام می شود يكی استارتی كه با گردش دست حول محور مفصل شانه بودن (چرخش دست ها) و ديگری استارتی است كه شناگر خم شده و با دست لبه سكو استارت را می گيرد. هر دو نوع اين استارت ها مورد استفاده شناگران و قهرمانان قرار مي گيرد. در آموزش استارت بايستی توجه داشت كه پس از شنيدن (بجای خود) شناگر به لبه جلوی سكو آمده و با پنجه پا لبه سكو را بگيرد در هر دو نوع استارت ذكر شده اين نكته بايستی رعايت شود، حتی در شيرجه های ساده زير اين كار از سر خوردن شيرجه رونده جلوگيری به عمل مي آورد. اين نكته در واقع بايستی در همان ابتدای آموزش پرش در آب آموزش داده شود. شناگر بداند پنجه های پا حالت گيرندگی دارد.

دو نوع استارت در شنا وجود دارد. 1- استارت به روش گرفتن لبه استخر و 2- استارت به روش چرخش دست ها در استارت به روش گرفته لبه استخر ، شناگر زودتر از سكوی استارت كنده شده و زودتر هم وارد آب مي شود ولي فاصله طی شده با اندازه فاصله طی شده در استارت به روش چرخش دست ها نيست. برای بررسی و مقایسه این دو روش سه پارامتر زیر را در نظر می گیریم:

1- زمان جدا شدن از سكو 2- زمان پرواز 3- زمان طي كردن فاصله 360 سانتي متري

متوجه می شویم که هر دو استارت در زمان پرواز برابرند ولي زمان جدا شدن از سکو در روش گرفتن لبه استخر کمتر از روش دیگر است. يكي از علل برتري استارت به طريقه گرفتن لبه استخر زود جدا شدن از سكو به محض شنيدن صداي گلوله استارت مي باشد. پس استارت به روش گرفتن لبه استخر از نظر سرعت بهتر است. اما از جنبه نمایشی استارت به روش چرخش دستها طرفداران بیشتری دارد.

اگر این بخش از آموزش های ما مورد رضایت شما واقع گردیده، می توانید در بخش نظرات ما را از دیدگاه ها و پیشنهادات خود مطلع نمایید.