لکساپرو (اس سیتالوپرام) یکی از داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی و اضطراب است که توسط پزشک تجویز می شود. برآوردها نشان می دهند در کشور آمریکا تقریبا 26 میلیون آمریکایی از لکساپرو استفاده می کنند تا سطح انرژی شان را بالا ببرند و کمتر عصبی باشند.
اس سیتالوپرام چیست؟
لکساپرو یا همان اس سیتالوپرام یکی از داروهای ضد افسردگی است که معمولا پزشک آن را تجویز می کند و از آن برای درمان افسردگی و اضطراب بالینی استفاده می شود. منظور ما از احساس اضطراب و افسردگی چیزی نیست که بتوان به راحتی و بدون دارو با آن کنار آمد یا آن را بین برد. میلیون ها نفر در سراسر جهان به خاطر وجود چنین مشکلاتی تحت درمان پزشکی قرار می گیرند و این دارو را دریافت می کنند.
لکساپرو به دسته داروهایی موسوم به مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین یا SSRI تعلق دارد. این نوع داروها روی پیام رسان های شیمیایی یا انتقال دهنده های عصبی در مغز که در افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب دچار عدم تعادل شده اند اثر می گذارند.
توی این پک فوق العاده، مرد بهتری شویم رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی!
نام عمومی یا ژنریک داروی لکساپرو
لکساپرو (Lexapro) نام تجاری داروییست که اگزالات سیتالو پرام یا به اختصار اس سیتالوپرام و یا سیتالوپرام نامیده می شود. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال 2012 اولین نسخه ژنریک داروی لکساپرو را تایید کرد.
موارد استفاده اس سیتالوپرام
اس سیتالوپرام (لکساپرو) برای درمان افرادی بالای 12 سال که به اختلال افسردگی عمده در کوتاه مدت (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) دچارند و همچنین برای بهبود بزرگسالان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر استفاده می شود. طبق اعلام موسسه ملی بهداشت روان آمریکا (NIMH)، هر دوی این اختلالات جزو موارد شایع محسوب می شوند.
- اختلال افسردگی عمده یا ماژور (MDD): بیشتر از 7% از افراد بزرگسال در آمریکا حداقل یک دوره افسردگی در سال را تجربه می کنند. زنان بیشتر از مردان از این اختلال رنج می برند. اختلال افسردگی اغلب در جوانان بین 18 تا 25 ساله رخ می دهد.
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD): تقریبا 6% از بزرگسالان آمریکایی در یکی از دوره های زندگی شان به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا می شوند. علاوه بر این تقریبا از هر 3 فرد مبتلا به این بیماری، 1 نفر با اضطراب شدید و بیماری روانی دست به گریبان است.
اس سیتالوپرام و افسردگی
اختلال افسردگی عمده یا ماژور که به آن افسردگی بالینی هم گفته می شود یک اختلال خلقی شایع و جدی است که در آن فرد به طور مداوم دچار احساس غم و اندوه می شود، به مسائلی که قبلا به آنها علاقمند بود اشتیاقی نشان نمی دهد و احساس می کند زندگی ارزشی ندارد.
در چنین حالتی شما از پرداختن به فعالیت های مورد علاقه تان لذتی نمی برید و نمی توانید کارهای روزمره تان را انجام بدهید. به غیر از این مشکلات عاطفی، ممکن است علائم جسمی مثل درد مزمن یا مشکلات گوارشی را هم تجربه کنید.
با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!
طبق آنچه که در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ویرایش پنجم (DSM-5) آمده است، برای تشخیص اختلال افسردگی عمده، باید حداقل 5 مورد از علائم زیر در فرد وجود داشته باشد که یکی از آنها خلق افسرده یا از دست علاقه و اشتیاق باشد. فرد مبتلا این علائم را تقریباً هر روز و به مدت حداقل دو هفته به طور مداوم تجربه می کند:
- روحیه افسرده
- بی علاقگی نسبت به فعالیت های معمولی
- تغییر قابل توجهی در اشتها و یا وزن
- کاهش سرعت تفکر و کاهش چشمگیر حرکات و واکنشهای جسمی و عاطفی (عقب ماندگی روان-حرکتی)
- خستگی یا از دست دادن انرژی
- احساس گناه یا بی ارزشی بیش از حد یا نامناسب
- مشکل در تفکر و تمرکز یا احساس بلاتکلیفی
- افکار خودکشی، ایده های خودکشی مکرر، برنامه ریزی یا اقدام به خودکشی
اس سیتالوپرام و اضطراب
اختلال اضطراب فراگیر اختلالییست که در آن فرد دچار اضطراب و نگرانی بیش از حدی می شود که کنترل آن برایش سخت است. این اضطراب و نگرانی در مورد فعالیت های مختلف زندگی است و توانایی های شما برای کنار آمدن با کارهای روزمره را کاهش می دهد و باعث ایجاد احساس پریشانی زیادی می شود.
این اضطراب و نگرانی تقریبا همیشه با شخص است و فرد حداقل 6 ماه با این احساس اضطراب دست و پنجه نرم می کند. طبق آنچه در DSM-5 گفته شده، اختلال اضطراب فراگیر حداقل با سه مورد از علائم زیر همراه است:
- احساس بی قراری و نگرانی بیش از حد و مداوم
- زود خسته شدن
- احساس خالی شدن ذهن یا مشکل در تمرکز کردن
- تحریک پذیری
- هر نوع درد یا درد عضلانی
- مشکلات خواب
پزشک می تواند از اس سیتالوپرام به صورت تجویز “خارج از برچسب” برای برخی بیماران استفاده کند. تجویز داروی “خارج از برچسب” به این معنی است که این دارو توسط FDA برای شرایط و بیماری های مشابه تایید نشده اما در برخی موارد پزشک تشخیص می دهد که می تواند از آن برای شرایط دیگر هم استفاده کرد.
به عنوان مثال گاهی اوقات از اس سیتالوپرام برای درمان بیماری هایی مثل وسواس اجباری (OCD)، اختلال پانیک یا همان وحشتزدگی، اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی به عنوان داروی خارج از برچسب تجویز می شود. برای تجویز این دارو در شرایط خارج از برچسب، پزشک باید دلایل موجهی داشته باشد قبل از تجویز اس سیتالوپرام تحقیقات پزشکی اش به روز باشند.
اس سیتالوپرام چطور عمل می کند؟
اس سیتالوپرام یک مهارکننده انتخابی باز جذب سروتونین ا SSRI است؛ به این معنی که جلوی جذب مجدد سروتونین توسط سلول های عصبی مغز را می گیرد. این کار باعث افزایش میزان سروتونین در مغز می شود، چون قبل از جذب این ماده توسط سلول های عصبی، برای مدت طولانی تری در مغز نگه داشته می شود. از آنجایی که سروتونین یک ماده شیمیایی برای تنظیم خلق و خو و افزایش روحیه است، اس سیتالوپرام به این طریق باعث کاهش افسردگی می شود.
نکات مهم قبل از مصرف اس سیتالوپرام
اس سیتالوپرام دارویی نیست که برای همه مبتلایان به اختلال افسردگی عمده و اختلال اضطراب فراگیر مفید باشد. در صورتی که به این دارو حساسیت دارید و یا اگر داروی پیموزید (اوراپ) مصرف می کنید نباید از اس سیتالوپرام استفاده کنید.
قبل از تجویز این دارو، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند تا مشکلی در خصوص عملکرد آن رخ ندهد. به عنوان مثال اگر به اختلال افسردگی دو قطبی مبتلا باشید و یا در صورت بروز اختلال تشنج یا شیدایی دو قطبی این دارو برای شما با احتیاط تجویز می شود یا اصلا تجویز نمی شود.
اگر به بیماری های کبدی یا کلیوی دچار هستید حتما باید پزشکتان را در جریان قرار بدهید، چون این بیماری ها روی میزان تجزیه و دفع اس سیتالوپرام در بدن تاثیر می گذارند. علاوه بر این پزشکتان باید از بیماری های قلبی، فشار خون بالا، خونریزی یا لخته شدن خون در شما مطلع باشد. اگر باردار هستید یا به نوزادتان شیر می دهید نباید این دارو را مصرف کنید. استفاده از اس سیتالوپرام در دوران بارداری باعث آسیب رسیدن به جنین می شود. همچنین این دارو از طریق شیر وارد بدن نوزاد می شود؛ بنابراین نباید در این دوران آن را مصرف کرد.
اس سیتالوپرام به طور بالقوه با داروهای متعددی تداخل دارد. این تداخل دارویی باعث می شود غلظت اس سیتالوپرام در خون بیشتر یا کمتر شود. برای همین بسیار مهم است که قبل از مصرف این دارو پزشکتان را در جریان تمام داروهای با نسخه و بدون نسخه و یا داروهای گیاهی و مکمل های مصرفی تان قرار بدهید.
اگر طی 14 روز گذشته داروی مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) مصرف کرده اید یا قصد دارید طی 14 روز آینده از این دسته داروها مصرف کنید نباید اس سیتالوپرام استفاده کنید، چون مصرف همزمان این داروها با هم منجر به افزایش فشار خون و سندرم سروتونین می شود.
سایر داروهایی که با اس سیتالوپرام تداخل دارویی دارند شامل موارد زیر می شوند:
- داروهای محرک
- رقیق کننده های خون
- داروهای مخدر و افیونی
- محصولات گیاهی
- سایر داروهای ضد افسردگی
- سایر داروهای بیماری روانی
- داروهای بیماری پارکینسون
- داروهای مخصوص سردردهای میگرنی
- داروهای درمان عفونت های جدی
- داروهای پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ
در ضمن در طول مصرف اس سیتالوپرام از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید، چون این مساله عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد می کند که قابل پیشگیری هستند. اس سیتالوپرام باعث کاهش قدرت تفکر و واکنش در شما می شود؛ بنابراین هنگام مصرف این دارو از رانندگی و یا کار با ماشین آلات که نیاز به هوشیاری دارند خودداری کنید.
دوزهای دارویی اس سیتالوپرام
شما باید روزی یک بار از قرص خوراکی یا شربت خوراکی اس سیتالوپرام همراه یا بدون غذا استفاده کنید. سعی کنید دارو را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید. پزشک دوره درمان شما را با دوز کم دارو شروع می کند در صورت لزوم به آرامی آن را افزایش می دهد.
مقدار مصرفی اس سیتالوپرام برای اکثر افرادی که از این دارو استفاده می کنند در محدوده 10-20 میلی گرم قرار دارد.
اس سیتالوپرام برای درمان اختلال افسردگی عمده
- نوجوانان 12تا 17 ساله: دوز اولیه 10 میلی گرم است. اگر لازم باشد این مقدار به 20 میلی گرم افزایش یابد، این اتفاق باید حداقل بعد از 3 هفته رخ بدهد.
- بزرگسالان: دوز اولیه 10 میلی گرم است. اگر لازم باشد این مقدار به 20 میلی گرم افزایش یابد، این اتفاق باید حداقل بعد از 1 هفته رخ بدهد.
اگر از شربت اس سیتالوپرام استفاده می کنید حتما آن را با قاشق مخصوص خود دارو یا سرنگ اندازه گیری کنید. این قاشق یا سرنگ مخصوص معمولا همراه خود دارو است؛ در غیر این صورت باید آن را از داروخانه تهیه کنید. در ضمن باید دارو را در دمای اتاق و دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
اگر یک نوبت دارو را فراموش کردم چه کار کنم؟
همیشه همه داروهایتان را طبق دستورالعل پزشک و یا چیزی که در برگه راهنمای همراه دارو آمده است مصرف کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. اما اگر نوبت بعدی دارویتان رسیده، نوبت فراموش شده را کنار بگذارید و فقط همان نوبت جدید را مصرف کنید. هیچ وقت برای جبران یک نوبت داروی فراموش شده میزان آن را دو برابر نکنید.
چه مدت طول می کشد تا اس سیتالوپرام اثر بگذارد؟
در دوره مصرف اس سیتالوپرام باید صبور باشید چون این دارو به کندی عمل می کند و ممکن است 4 هفته طول بکشد تا اثراتش را احساس کنید. برای اطمینان از بهترین دوز مصرفی برای ادامه روند درمان، حتما باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.
آیا می توان مصرف اس سیتالوپرام را به طور ناگهانی قطع کرد؟ آیا قطع مصرف این دارو با علائم ترک همراه است؟
هیچ وقت مصرف اس سیتالوپرام را به طور ناگهانی قطع نکنید. حتی اگر احساس بهبودی کامل هم داشتید باید برای قطع مصرف دارو با پزشک مشورت کنید. اگر شما و پزشکتان متوجه شدید وقت آن رسیده است که مصرف اس سیتالوپرام را قطع کنید بهتر این کار را به صورت تدریجی انجام بدهید، چرا که قطع مصرف ناگهانی دارو می تواند باعث بروز علائم ترک در شما شود.
این علائم شامل تحریک پذیری، حالت تهوع، سرگیجه، استفراغ، کابوس های شبانه، سردرد و خارش پوست هستند. به جای قطع ناگهانی دارو از پزشکتان بپرسید که چطور می توانید برای جلوگیری از اثرات ناخواسته ترک دارو دوز مصرفی تان را کاهش بدهید.
عوارض جانبی شایع اس سیتالوپرام
عوارض جانبی شایع اس سیتالوپرام شامل موارد زیر می شود:
- سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف
- تعریق، احساس لرزش یا اضطراب
- مشکلات خواب (بی خوابی)
- خشکی دهان
- حالت تهوع
- یبوست
- خمیازه
- کاهش میل جنسی ، ناتوانی جنسی یا دشواری در رسیدن به ارگاسم
- افزایش وزن
اس سیتالوپرام و افزایش وزن
در طول مصرف اس سیتالوپرام ممکن است کمی وزن اضافه کنید. هنوز دقیقا مشخص نیست که چرا چنین اتفاقی می افتد؛ اما ممکن است SSRI ها با تغییر متابولیسم بدن شما، باعث شوند کالری کمتری بسوزانید. دلیل دیگر این مساله هم افزایش اشتهای شماست.
جایگزین های اس سیتالوپرام
همانطور که گفتیم این دارو برای درمان همه کسانی که از اختلال افسردگی عمده یا اختلال اضطراب فراگیر رنج می برند مناسب نیست. اگر به هر دلیلی متوجه شدید اس سیتالوپرام افسردگی یا اضطراب شما را کاهش نمی دهد یا در صورتی که از داروهایی استفاده می کنید که با اس سیتالوپرام تداخل دارویی دارند، روش های درمانی دیگری وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید.
با پزشکتان در این خصوص صحبت کنید و ببینید آیا می توانید به جای اس سیتالوپرام از داروهای دیگری مثل سرترالین (زولوفت) و بوپروپیون (ولبوترین) و یا انواع روش های درمانی دیگر مانند رفتار درمانی شناختی، روان درمانی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و یا سایر روش های گفتگو درمانی استفاده کنید یا نه. این روش ها برای بسیاری از مبتلایان به اختلال افسردگی عمده یا اختلال اضطراب فراگیر بسیار مفید هستند.
مقایسه اس سیتالوپرام با داروی زولوفت
اس سیتالوپرام و زولوفت (Zoloft) هر دو جزو داروهای SSRI هستند، به این معنی که هر دوی آنها برای مقابله با افسردگی و اضطراب به روشی مشابه در مغز کار می کنند؛ اما سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA ) داروی زولوفت را برای درمان اختلال وسواس اجباری، اختلال پانیک و اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی (PMDD) نیز تایید کرده است ولی اس سیتالوپرام برای درمان این موارد مورد تایید رسمی نیست و فقط به صورت تجویز خارج از برچسب از آن برای درمان این بیماری ها استفاده می شود.
از نظر عوارض جانبی باید گفت که این داروها عوارض جانبی مشترکی مثل خواب آلودگی، حالت تهوع، احساس لرزش، تغییر در اشتها، سردرد، اسهال، مشکل خواب (بی خوابی)، خشکی دهان، افزایش تعریق، تغییر وزن، مشکلات جنسی و ناراحتی معده یا سوء هاضمه ایجاد می کنند؛ اما زولوفت عوارض جانبی دیگری مثل عصبی بودن، سرگیجه، بثورات پوستی یا یبوست هم ایجاد کند.
علاوه بر این زولوفت نسبت به اس سیتالوپرام با دوز بالاتری مصرف می شود؛ یعنی 25 تا200 میلی گرم یک بار در روز برای همه شرایط تأیید شده به استثنای اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی (PMDD) که برای درمان آن باید 50 تا150 میلی گرم در روز زولوفت مصرف کرد. هر دو دارو با داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) تداخل دارند و در صورت قطع ناگهانی مصرفشان نیز بیمار علائم ناخوشایند ترک را تجربه می کند.
مقایسه اس سیتالوپرام با داروی ولبوترین
اس سیتالوپرام و ولبوترین (Wellbutrin) هر دو جزو داروهای ضد افسردگی هستند. همانطور که قبلا هم گفتیم، از اس سیتالوپرام برای درمان درمان اضطراب نیز استفاده می شود؛ در حالیکه از ولبوترین به جز افسردگی برای درمان اختلال عاطفی فصلی (SAD) هم استفاده می کنند. SAD یکی دیگر از اختلالات خلقی است که در آن فرد مبتلا فقط در یک زمان خاصی در سال و اغلب در زمستان دچار علائم افسردگی می شود.
این دو دارو به دو گروه متفاوت داروها تعلق دارند. اس سیتالوپرام یک مهارکننده باز جذب سروتونین (SSRI) و ولبوترین یک آمینوکتون است. در واقع ولبوترین از جذب مجدد دوپامین و نوراپی نفرین در مغز جلوگیری می کند و با مهار باز جذبشان، میزان این هورمون ها را در مغز افزایش می دهد.
این داروها هم عوارض جانبی مشترک و هم عوارض متفاوت و مخصوص به خودشان را دارند. هر دوی آنها با داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) تداخل دارند در صورت داشتن سابقه تشنج ، ولبوترین نباید مصرف شود.
کدام داروی ضد افسردگی کمترین عوارض جانبی را دارد؟
همه داروهای ضد افسردگی می توانند باعث بروز عوارض جانبی مختلفی شوند. در واقع افراد مختلف واکنش های مختلفی به داروهای ضد افسردگی نشان می دهند. هیچ گاه بدون مشورت پزشک نباید از این داروها استفاده کنید. معمولا پزشکان پروسه درمان افسردگی را با با تجویز داروهای SSRI مانند اس سیتالوپرام و زولوفت شروع می کنند چون این داروها عوارض جانبی کمتری دارند و در دوزهای بالاتر مشکلات کمتری برای بیماران ایجاد می کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اختلال افسردگی عمده
اگر احساس ناامیدی و افسردگی می کنید و حداقل به مدت دو هفته نسبت به مواردی که به طور معمول آنها را دوست داشته اید و از انجامشان لذت می بردید بی علاقه شده اید، وقت آن رسیده که برای بررسی بیشتر به یک روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید.
این مساله به خصوص در مواقعی که خواب یا قدرت تمرکزتان با مشکل مواجه شده باشد یا تغییراتی در انرژی و اشتهایتان مشاهده می کنید یا افکار مرگ و خودکشی سراغتان می آیند بسیار مهم و جدی است. اگر در خانواده تان فردی باشد که به افسردگی بالینی دچار است، این مورد می تواند نشان دهنده ژنتیکی بودن احساسات شما باشد.
در اولین مراجعه تان، پزشک از شما درباره احساسات و علائمتان، مدت زمانی که به آنها دچار شده اید و یا اینکه به خاطر این احساسات فعالیت هایتان را محدود کرده اید یا تغییر داده اید سوال می کند. علاوه بر این احتمالا از شما خواسته می شود که به یک پرسشنامه جواب بدهید تا مشخص شود به افسردگی مبتلا هستید یا خیر و اینکه شدت بیماری تان چقدر است.
بسته به نوع افسردگی شما پزشک یا روان درمانی را پیشنهاد می کند و یا برایتان دارو تجویز کند. به طور معمول حداقل 6 ماه باید از داروهای ضد افسردگی استفاده کنید. قطع مصرف زودهنگام این داروها شما را در معرض خطر عود مجدد قرار می دهد. توصیه می شود همه نوبت های مراجعه ب پزشکتان را به طور مرتب پیگیری کنید. برای خیلی از افراد روش روان درمانی به اندازه دارو درمانی موثر است و حتی ممکن است در طولانی مدت موثرتر هم باشد.
خانواده و دوستان نزدیکتان باید بدانند که شما از دارو استفاده می کنید تا بتوانند از شما حمایت کنند. دلیل دیگر این مساله این است که برخی از جوانان هنگام مصرف داروی ضد افسردگی به فکر خودکشی می افتند. اگر متوجه تغییر خلق و خویتان شدید یا افکار خودکشی به ذهنتان آمد بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
اختلال اضطراب فراگیر
اگر متوجه شدید اضطراب در شما باعث ایجاد احساس عدم توانایی کنار آمدن یا احساس خستگی می شود یا این اتفاق در زندگی روزمره تان اختلال ایجاد می کند و یا احساس می کنید چنین اضطرابی ناشی از یک مشکل اساسی روانییست، وقت آن رسیده که به روانپزشک مراجعه کنید؛ به خصوص اگر با یکی از علائم ذهنی یا جسمی زیر دست و پنجه نرم می کنید:
- احساس خطر ، وحشت یا ترس
- عصبی بودن یا بی قراری
- تعریق
- لرزش
- خستگی یا ضعف
- مشکلات دستگاه گوارش
- مشکل در تمرکز کردن
- تنفس سریع
در چنین شرایطی پزشک شما را به یک روانپزشک ارجاع می دهد تا در صورت نیاز برایتان درمان درمانی یا دارو درمانی انجام شود. اضطراب در حالت عادی و معمولی نباید زندگی شما را تسخیر کند. در این صورت باید به دنبال راه درمان باشید.
عوارض جانبی شدید و مصرف بیش از حد اس سیتالوپرام
اگر دچار علائم واکنش آلرژیک به اس سیتالوپرام شدید، باید بلافاصله دنبال کمک فوری پزشکی باشید. این علائم شامل موارد زیر می شوند:
- دانه های پوستی یا کهیر
- مشکل در تنفس
- تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
در صورت داشتن هر یک از عوارض جانبی جدی زیر بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:
- مشکلات بینایی: تاری دید، دید تونلی (از دست دادن دید محیطی)، درد یا تورم چشم یا دیدن هاله اطراف نورها
- علائم ذهنی: افکار پشت سرهم و تند، ریسک پذیری غیر معمولی، احساس خوشبختی یا غم شدید
- واکنش شدید سیستم عصبی: سفتی شدید عضلات، تب شدید، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزش، احساس خستگی
- علائم سندرم سروتونین: تحریک، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، احساس کشیدگی، از دست دادن تعادل، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
اگر مشکوک به مصرف بیش از حد اس سیتالوپرام هستید با اورژانس (115) تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد دارو شامل موارد زیر می شوند:
- فشار خون پایین
- بی خوابی
- سرگیجه
- تعریق
- حالت تهوع
- استفراغ
- لرز
- خواب آلودگی
