بیماری اختلال پارانویا چیست؟ درمان دارویی و غیر دارویی (تحقیقات جدید)

پس از تشخیص، یکی از رایج ترین سوالاتی که بیمار و یا خانواده اش ممکن است از پزشک بپرسند این است که آیا اختلال شخصیت پارانوئیدی درمان می شود؟ به طور معمول، روانپزشکان تصور می کردند که اختلالات شخصیت قابل حل نیستند و بهترین افرادی که می توانند با درمان مواجه شوند، کسانی هستند که کنترل علائم شدید خود را دارند. با این حال، تحقیق در طول دو دهه گذشته نشان داده است که بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات شخصیت اغلب در طول زمان به طور کامل یا جزئی بهبودی را تجربه می کنند، مخصوصا زمانی که در معرض درمان قرار گیرند.

پارانویا (پاناروئید) چیست؟

پارانویا شامل احساسات و افکار شدید و یا ترس و اضطراب است و اغلب به آزار، تهدید، یا توطئه مرتبط می باشد. پارانویا در اختلالات روانی بسیاری رخ می‌دهد اما اغلب در اختلالات روان پریشی وجود دارد. وقتی افکار غیرمنطقی و باورهای غیرمنطقی به حدی ثابت می‌شوند که هیچ چیز (از جمله شواهد مخالف) نمی‌تواند فردی را متقاعد کند که چیزی که فکر می‌کند یا احساس می‌کند درست نیست. وقتی یک فرد دارای پارانویا یا توهم باشد، اما هیچ نشانه دیگری (مانند شنوایی یا دیدن چیزهایی که در آنجا وجود دارد) نداشته باشد، ممکن است آنچه را که یک اختلال فکری نامیده می شود، داشته باشد. از آنجا که تنها اندیشه‌ها تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند، فردی که اختلال حواس دارد، معمولا می‌تواند در زندگی روزمره کار و فعالیت کند، با این حال، زندگی او ممکن است محدود و منزوی باشد.

علائم

علائم و نشانه های اختلال شخصیت پارانوئید، همانطور که توسط DSM-5 فهرست شده است:

1- بی اعتمادی فراگیر و سوء ظن به دیگران، به گونه‌ای که انگیزه‌های آن‌ها بدخواهانه تعبیر می‌شوند. این شرایط در ابتدای بزرگسالی آغاز شده و در زمینه های گوناگون مطرح می شود و نشان دهنده چهار یا تعداد بیشتری از موارد زیر است.

• بدون دلایل کافی به دیگران مظنون هستند و فکر می کند دیگران از او سوء استفاده می کنند، به او آسیب می رسانند یا او را فریب می دهند.
• درگیر تردیدهای بی‌مورد در مورد وفاداری یا قابل‌اعتماد بودن دوستان یا وابستگان آن‌ها است.
• به خاطر ترس بی‌مورد از اینکه اطلاعات در مقابل او موردسوءاستفاده قرار می‌گیرد، تمایلی به اعتماد به دیگران ندارد.
• سخنان و اتفاقات بی خطر و خوشبینانه را رویدادهایی تهدیدی و تحقیر کننده به حساب می آورد.
• دائما کینه توزی می کند (مانند بخشنده نبودن در مقابل توهین، جراحت، تحقیر)
• در مقابل حمله به شخصیت یا شهرت خودش که برای دیگران آشکار نیست، سریع واکنش خشمگینانه نشان می دهد یا به ضد حمله، سریع واکنش نشان می دهد.
• سوء ظن های مکرر و بدون توجیه، در ارتباط با وفاداری همسر یا شرکای جنسی دارد.

2- در طول دوره اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی یا اختلال افسردگی با ویژگی های روان پریشی یا سایر اختلالات روان درمانی رخ نمی دهد و به اثرات فیزیولوژیکی یک وضعیت پزشکی دیگر مربوط نمی‌شود.

توجه: اگر قبل از ظهور اسکیزوفرنی، معیارها برآورده ‌شوند، پیش ناهنجاری را اضافه می‌کنند، مانند اختلال شخصیت پارانوئید (premorbid).

علل

علل کابوس، همانطور که توسط DSM-5 فهرست شده است:

اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر شود. افرادی که رنج می برند، تنهایی را ترجیح می دهند، روابط انسانی ضعیف دارند، اضطراب اجتماعی، عدم پیشرفت تحصیلی، حساسیت بیش از حد، افکار و تصورات خاص و تخیلات و فانتزی های فردی ویژه ای دارند. این افراد ممکن است ظاهرا عجیب و غریب یا غیر عادی باشند، بعلاوه آن ها اهداف خوبی برای اذیت کردن هستند. در نمونه های بالینی، این اختلال در مردان بیشتر تشخیص داده می شود.

حتما بخوانید: اختلال شخصیت مرزی چیست؟ تست هایی برای اینکه بدانید آیا مبتلا هستید؟

شواهدی وجود دارد که میزان شیوع اختلال شخصیت پارانوئیدی در میان افرادی که بستگانشان مبتلا به اسکیزوفرنی هستند، وجود دارد. بعضی از رفتارهایی که تحت تأثیر شرایط زندگی خاص قرار می گیرند، ممکن است به اشتباه پارانوئید خوانده شوند و حتی ممکن است با روند ارزیابی بالینی تقویت شوند.

گزینه‌های درمانی برای اختلال شخصیت پارانوئید

اختلال شخصیت پارانوئید درمان دارویی ندارد و عمدتا بر روی درمان تمرکز دارد. ترکیب خاصی از مداخلات یک متخصص بالینی توصیه می شود که بر اساس آن ویژگی های شخصیت پارانوئید یا رفتارهای برجسته و اینکه آیا فرد دارای اختلالات مشترک است، متفاوت است. اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است زندگی یک فرد را به خطر بیندازد، اما درمان درست می‌تواند به فردی با این اختلال کمک کند که توانایی خود را بهبود بخشد و به دیگران اعتماد کند و آزادانه زندگی کند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به احتمال بیشتر اعتماد به درمانگری که صریح صحبت کرده و بیشتر بر روی حقایق متمرکز است تا بیان احساسی، اعتماد می کنند. درمانگران می‌توانند نقش‌های حمایتی مهمی را برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، با مدل‌سازی تعاملات مثبت و قابل‌اعتماد، ایفا کنند و به بیماران خود کمک کنند تا بیشتر بپذیرند و در درمان مشارکت داشته باشند.

1-روان‌درمانی

روان‌درمانی برای اختلال شخصیت پارانوئید هنگامی که درمانگر از تکنیک‌های مبتنی بر حل مساله و بینش منطقی استفاده می‌کند، بسیار موثر است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید معمولا زمان سختی را برای ایجاد ارتباط احساسی صمیمانه با دیگران دارند و زمانی که احساس می‌کنند فرد دیگری بیش از حد مزاحم است، عقب‌نشینی می‌کنند. بسیاری از مردم به سختی با یک درمانگر در یک سطح احساسی ارتباط برقرار می کنند یا به نشانه های احساسی پاسخ می دهند. آن‌ها به درمانگرانی که اظهارات مستقیمی می‌دهند و از درخواست‌های عاطفی اجتناب می‌کنند، بهتر واکنش نشان می‌دهند.

2- درمان رفتاری شناختی

درمان رفتاری شناختی یک روش عملی برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید می باشد. تقریبا تمام ویژگی هایی که ارتباطی با اختلال شخصیت پارانوئید دارند، ریشه در الگوهای شناختی تحریف شده دارند که بر تهدیدات بین افراد تأکید می کند و کینه توزی و نفرت را نسبت به افراد عادی و حوادث نشان می دهد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید می توانند در هنگام یادگیری نحوه شناسایی و به چالش کشیدن باورهای غیرمنطقی یا تحریف شده خود در درمان رفتاری شناختی، بهبود قابل توجهی را در علائم بیماریشان تجربه کنند.

3- درمان انفرادی (درمان فردی)

فرد درمانگر می تواند از درمان رفتاری شناختی یا سایر روشهای نزدیک به آن استفاده کند. درمان انفرادی برای اختلال شخصیت پارانوئید به طور معمول بر جنبههای شناختی آن اختلال یا الگوهای فکری و باور شخص تمرکز دارد. افرادی که در درمانهای فردی حضور دارند می توانند از درمانگرانی که به آن ها کمک میکنند، آموزش دیده و روشهای مختلف رفتار و فکر کردن را تمرین کنند و به این ترتیب توسط آنان تشویق و حمایت شوند.

با وجودی که درمان فردی می تواند در نوع خودش مفید و سودمند باشد، اما تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، معمولا هنگامی که در جلسات گروهی شرکت میکنند در جهت هدف قرار دادن علائم مختلف هماهنگتر هستند و نتایج مطلوبتری بدست می آید. به عنوان مثال اغلب افرادی که به اختلال شخصیت پارانوئید مبتلا هستند، درمانهای فردی را با گروههای حمایتی و درمان خانوادگی انجام میدهند.

4- درمان گروهی

برای درمان اشخاصی که اختلالات رفتاری آنها عملکرد و روابطشان را تحت تأثیر قرار میدهد، درمان گروهی یکی از بهترین گزینههای کارآمد و موثر میباشد. این روش به درمانگران اجازه میدهد تا برخی از تداخلها و آموزشهایی را ارائه کنند که در درمان فردی بکار میبرند و به فرد کمک میکنند تا باورهای دیگران را در زمانهای واقعی کشف کرده و به چالش بکشد.

درمان گروهی به سایرین این اجازه را میدهد که از دیگر افراد با علائم یا اختلالات مشابه، روشهایی را یاد بگیرند. افرادی که در درمان گروهی اختلال شخصیت پارانوئید شرکت میکنند، قادر هستند که ببینند چگونه افکار پارانویایی یک فرد دیگر توهمی هستند، پس شروع به زیر سوال بردن افکار و عقاید خود می کنند. درمان گروهی میتواند باعث شود که افراد کمتر احساس تنهایی کنند و میتوانند در فضایی امن و کاملا مثبت به صحبت درباره چالشهایشان بپردازند.

5- درمان خانوادگی

درمان خانوادگی به افراد کمک میکند تا بهبود پیدا کنند و این درحالی است که به اعضای خانواده کمک میکند که یاد بگیرند چگونه میتوانند با حمایت هایشان از همدیگر، بیماریشان را بهبود بخشند. درمانگران خانواده به افراد کمک میکنند که نقش خود را کشمکشها منعکس و نمایان کرده و رفتار آرامتر و موثرتری با یکدیگر داشته باشند. درمان خانواده زمانی می تواند بسیار مفید باشد که فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به طور دائم و فعال با اعضای خانواده زندگی کند.

6- مشاوره تغذیه

تحقیقات نشان میدهد که افراد مبتلا به اختلالات روانی همانند اسکیزوفرنی و اسکیزوافکتیو، بیست سال نسبت به افراد عادی جامعه طول عمر کوتاهتری دارند. این طول عمر کم تر میتواند ناشی از عوامل مرتبط با رژیم غذایی این افراد باشد. اختلال شخصیت دسته A مانند اختلال شخصیت پارانوئید، اختلال روانی نیستند اما ویژگیهای مشترک زیادی با آنها دارند که میتوانند باعث اثراتی نامطلوبی همچون عدم اعتماد به پزشکان متخصص شوند.

در موارد حاد، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارنوئید ممکن است به دلیل عدم اعتماد و اطمینان کامل به مواد غذایی یا حتی افرادی که غذا میفروشند، رژیم غذایی خود را محدود کنند. به طور معمول افراد مبتلا به اختلال شخصیت دسته A به دلیل اثرات داروها و یا عدم آگاهی از اینکه تغذیه چه تأثیری بر حالات روحی و روانی میگذارد، دچار فقر مواد غذایی میشود.

یک مشاور تغذیه ای میتواند به افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید در داشتن یک رژیم غذایی مناسب که دارای مواد معدنی ضروری همانند اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین B و منیزیم هستند، کمک فراوانی کند.

7- مراقبتهای بالینی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، ممکن است حتی برای یک بار هم که شده در یک مرکز بستری شده و پس گذراندن یک دوره بحران سلامت روانی، درمان شوند. افراد و یا گروهی که دارای اختلالات شخصیتی هستند و رفتارشان به طریقی خود و دیگران را در معرض خطر و آسیب قرار میدهند، به صورت داوطلبانه و یا حتی ناخواسته برای حفظ ایمنی و سلامتی خود و اطرافیان در یک مرکز بستری می شوند.

به عنوان مثال، اگر فردی بر این باور باشد که کسی تمام آب و غذایش را مسموم میکند؛ از خوردن و آشامیدن امتناع می کند و یا فکر میکند که لازم است خودش شخصا برای توقف کردن این رفتارها اقدام جدی کند؛ بنابراین ممکن است قبل از اینکه به درمان های گروهی و فردی نیاز داشته باشد، به بستری شدن در یک مرکز بیمارستانی نیاز پیدا کند.

مراقبتهای بالینی داوطلبانه میتواند انتخاب خوبی برای فردی با اختلال طولانی مدت مانند اختلال شخصیت پارانویایی باشد که فرد را متوجه میسازد نیاز به یک دوره درمان فشرده برای پیشرفت در اهداف درمانی خود دارد. مراقبتهای بالینی به مردم کمک میکند تا بر سلامتی روانی خود در محیط پیرامونشان متمرکز شوند و عوامل استرسزای خارجی و موانع سلامتیشان را حذف کنند. این نوع درمان میتواند برای افراد مبتلا به پارانویا و کسانی که در شرابط استرسزا زندگی میکنند، حیاتی و بسیار مهم باشد.

داروها برای درمان اختلال شخصیت پارانوئید

تحقیقات اندکی در مورد داروهای اختلال شخصیت پارانوئید انجام شده است. اگر چه برخی مطالعات نشان میدهند که تداخلهای دارویی در شرایط خاص میتواند مفید باشد. اگر شرایط همکاری ممکن باشد، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید میتوانند به طور خاصی از داروها بهرهمند شوند.

1-داروهای ضد اضطراب

دو نوع داروی رایج برای درمان اضطراب وجود دارد: داروهای مسکن و داروهای بازدارنده انتخابی بازجذب سروتونین. (SSRIs)

داروهای آرام بخش مانند بنزودیازپین ها میتوانند برای افراد مبتلا به اضطراب شدید، مفید باشند اما این داروها دارای عوارض جانبی خطرناک و خطر بالای اعتیاد هستند. به همین دلیل از آن ها فقط در درمان کسانی که در معرض آسیب رساندن به خود و اطرافیانشان هستند استفاده میشود.

برای بسیاری از مردم، داروهای بازدارنده انتخابی بازجذب سروتونین اضطراب را کاهش داده و گزینهای ایمنتر و با عوارض جانبی کم تری نسبت به نوع اول میباشد، این پنح نوع SSRIs برای اضطراب تجویز می شوند:

• پاروکستین (پاکسیل)
• سیتالوپرام (سیلکسا)
• اس سیتالوپرام (لکساپرو)
• سرترالین (زولفت)
• فلوکستین (پروزاک)

افرادی که به اختلال شخصیت پارانوئیدی و اضطراب مبتلا هستند، برای تعیین اینکه کدام یک از این داروهای ضدافسردگی جهت درمان آن ها بهتر است، نیاز به تجویز یک متخصص بالینی دارند.

2- داروهای ضد افسردگی

بیش ترین تحقیقات بر روی بازدارنده‌های بازجذب سروتونین انتخابی صورت گرفته است و اغلبا از آن‌ها به عنوان داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنند. آن‌ها می‌توانند به مغز کمک کنند سطح سروتونین را تنظیم کند، اتصالات جدید را شکل دهد و سلول‌های عصبی جدید بسازد و به تبع سطح افسردگی و اضطراب را کاهش دهد. مطالعات نشان می‌دهد که معمولا داروهای ضد افسردگی مانند پروزاک و زولفت برای اغلب افراد در حال ابتلا به افسردگی موثر هستند.

3- داروهای ضد روان پریشی

روانپزشکان از لحاظ تاریخی داروهای ضد روان پریشی برای درمان اختلالات شخصیتی، حتی اختلال شخصیت دسته A مانند اختلال شخصیت پارانوئید که شبیه اختلالات روان پریشی هستند، استفاده نمی کنند. با این حال، اخیرا، محققان دریافتند که ضد روان پریشی های آتیپیکال مانند ریسپریدون (ریسپردال) و الانزاپین (زیپرکسا) می توانند علائم اختلال شخصیت پارانوئید را کاهش دهند.
با این حال، به نظر می رسد این داروها تاثیری بر افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئیدی نداشته باشد، همانطور که در افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا چنین است. به همین دلیل، آن‌ها معمولا تنها زمانی توصیه می‌شوند که علائم پرخاشگرانه و یا توهمی شدید، افراد در معرض اختلال شخصیت پارانوئید را در خطر آسیب یا ممانعت از توانایی آن‌ها برای مشارکت در روان‌درمانی قرار دهند.

درمان‌ها برای اختلال شخصیت پارانوئید با شرایط وقوع همزمان

تحقیقات بسیار کمی در مورد میزان اختلال شخصیت پارانوئید و شرایط وقوع همزمان انجام شده‌است، اگرچه تحقیقات عمومی نشان می‌دهد که افراد مبتلا به هر اختلال شخصیتی به احتمال بیشتری در هنگام بروز اختلال افسردگی و سوء مصرف مواد در خطر خودکشی قرار دارند.

یک مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید و یک شرط وقوع همزمان مشترک، احتمالا دارای یکی از اختلالات زیر نیز هستند:

• اختلالات اضطراب
• اختلالات مصرف مواد
• اختلال افسردگی عمده
• اختلال افسردگی دیگر
• اختلال وسواس فکری

خوشبختانه، درمان یکپارچه می‌تواند به طور همزمان این اختلالات همزمان را حل کند و ریسک‌های مرتبط با آن‌ها را کاهش دهد.

1- اضطراب

تحقیقات نشان می دهد که از همه اختلالات اضطرابی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید بیشتر در معرض ابتلا به آگورافوبیا (ترس از مکان های باز) هستند. عدم اعتماد به دیگران که با اختلال شخصیت پارانوئید همراه است، می تواند آن ها را به طور فزاینده ای از سناریو های عمومی یا اجتماعی دور کند تا به یک فرد انزواطلب تبدیل شود.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئیدی نیز در معرض خطر علائم ثانویه اضطراب عمومی قرار دارند. رعب و وحشت در موضوعات پارانوئید می تواند اضطراب را در پس زمینه فرد به حالت پایدار تبدیل کند که ممکن است در نهایت به سطح بالینی برسد.

خوشبختانه برای افراد مبتلا به اختلال پارانویایی و اختلالات اضطرابی همزمان، درمان ترکیبی از CBT و SSRI می تواند به خوبی پاسخ دهد. مداخلات رفتاری شناختی می تواند برای نشان دادن علائم هر دو اختلال برای درمان کارآمدتر، هماهنگ شود.

2- افسردگی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئیدی اغلب از اجتماع کناره گیری می کنند و در مورد افراد دیگر و جهان بیش تر منفی نگر هستند. هنگامی که آن ها از حمایت اجتماعی برخوردار نشوند و به موضوعات منفی فکر کنند، در معرض خطر اختلالات افسردگی ثانویه قرار دارند. توسعه اختلالات افسردگی ثانویه می تواند به یک چرخه منفی منجر شود که در آن با بدتر شدن پارانویا و افسردگی، خطر ابتلا به خودکشی افزایش می یابد.
خوشبختانه، همانند اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردگی به خوبی به ترکیب درمان شناختی رفتاری و SSRI پاسخ می دهد که می تواند همزمان با CBT برای اختلال شخصیت پارانوئید مورد استفاده قرار گیرد.
مشاوره تغذیه همچنین می تواند به افراد مبتلا به اضطراب و اختلال شخصیت پارانوئید همزمان کمک کند که مواد غذایی و نوشیدنی هایی را که باعث افسردگی و اضطراب می شوند را از بین ببرند.

3- اختلال شخصیت اسکیزوئید

اختلال شخصیت اسکیزوئید جدای از اختلال شخصیت پارانوئید است و در این اختلال افراد ویژگی‌های شخصیتی متفاوتی دارند که به احتمال زیاد به شکل فردی سرد یا جدا از حالت عصبی یا مشکوک ظاهر می‌شوند. افرادی که اختلال شخصیت اسکیزوئید دارند فاقد روابط نزدیکی هستند، اما نه لزوما به این دلیل که به دیگران بی‌اعتماد هستند بلکه آن‌ها ترجیح می‌دهند از تعامل اجتماعی اجتناب کنند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است روابط نزدیکی با افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید داشته باشند، اگرچه این روابط به طور معمول آشفته و یا مضطرب هستند. برای فردی با اختلال شخصیت پارانوئید، همه تعاملات اجتماعی منوط به سوءظن و بدگمانی هستند.

4- اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

فرآیند تشخیص افتراقی بین اختلال شخصیت پارانوئید و اختلال شخصیت اسکیزوتایپال نسبتا ساده است. هر دو شرایط با تفکر ناسازگار تعریف می‌شوند، اما افکار مرتبط با هر اختلال دارای الگوهای جداگانه هستند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، تمایل دارند که به دیگران مظنون بوده و به نیات بد فکر کرده و انگیزه‌های منفی را به اعمال دیگران نسبت دهند. از سوی دیگر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال مستعد “تفکر جادویی” یا درک اهمیت فردی در رویدادهای خنثی هستند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید بیشتر از افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئیدی سعی دارند تا نیروها یا عوامل کیهانی را در محل کار ببینند و نیت های دیگران را مثبت تلقی کنند. گاهی اوقات افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال اندیشه های پارانوئید دارند، اما الگوی تفکر آن ها در طبیعت بدبینانه نیست.

5- اسکیزوفرنیا

هنگام بررسی اسکیزوفرنی در مقابل اختلال شخصیت پارانوئید، فرآیند تشخیص افتراقی نیز ساده‌تر است. در حالی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است تصورات پارانویا را توجیه کنند، اما تنها افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دچار توهم شده‌اند. در موارد نادر زمانی که آن‌ها این کار را نمی‌کنند، افکار خود را با کلام و رفتار سازمان نیافته همراه می کنند که در اختلال شخصیت پارانوئید غیر معمول است و یا دقیق‌تر و عجیب است.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا دچار توهم غیرواقعی هستند که منطق را نادیده می‌گیرند. برای مثال، آن‌ها ممکن است به یک سازمان دولتی در تلاش برای دزدیدن افکار خود، مظنون باشند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید معمولا دارای توهمات دنیوی و واقع گرایانه هستند که به واقعیت نپیوسته اند. برای مثال، آن‌ها ممکن است به یک دوست ظنین باشند که برنامه‌ریزی کرده با دزدی از او، خیانت کند.

6- اختلال شخصیت پارانوئید و اعتیاد

همانند هر شرایط مشترک، افراد دارای اختلال شخصیت پارانوئید و اختلال‌های مصرف مواد به احتمال زیاد از درمان یکپارچه سود می‌برند. این به معنای چند نکته است:

• آن‌ها باید خدمات چندگانه‌ای دریافت کنند که نشانه‌های هر اختلال را هدف قرار می‌دهند.
• این خدمات باید توسط افراد حرفه‌ای هماهنگ شوند که مرتبا با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
• در حالت ایده‌آل، این افراد حرفه‌ای باید برای یک سازمان یا تامین‌کننده کار کنند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است زمان سختی را با گروه درمانی داشته باشند. با حمایت صحیح، آن‌ها می‌توانند از درمان گروهی بهره‌مند شده و به جای آن مشاوره فردی دریافت کنند. به هر حال ضروری است که تیم درمان آن‌ها از هر دو شرایط آگاه باشد.

حتما بخوانید: بیماری اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟ آیا درمان گیاهی وجود دارد؟

برای افرادی که به دنبال درمان این اختلالات پیچیده هستند، پیدا کردن ارائه‌دهنده صحیح می‌تواند ترسناک باشد. خوشبختانه در مراکز توان‌بخشی، درمان هماهنگ برای مصرف مواد و اختلالات اتفاق می‌افتد. خوشبختانه، تعداد روزافزون مراکز توانبخشی درمان هماهنگ برای مصرف مواد و اختلالات مشترک فراهم شده است. بعلاوه امروزه همه آن ها اطلاعات تماس دارند تا در مورد گزینه های درمان که می توانند نیازهای شما را برآورده کنند، بیشتر بدانید.