آموزش گام به گام ترسیم آناتومی بدن انسان برای نمایش انرژی و سکون

این آخرین جلسه آموزشی ما درباره ساختار اساسی بدن است و قبل از اینکه شروع به کشیدن لباس در بدن کنیم یاد گرفتیم که چطور آنها را متناسب با هم نقاشی کنیم و اینکه این نسبت ها چطور تغییر می کنند. حالا وقت آن است که یاد بگیریم وضعیت بدن در راستای جاذبه زمین و همینطور تحت فشارهای مختلف چه تغییری می کند.

تعادل: نحوه ایستادن و افتادن

مرکز ثقل بدن (CoG) تقریبا پشت شکم است. بدن با هر بخش که به زمین وصل است پشتیبانی می شود و این بخش ها به طور کلی هر دو پا هستند؛ اما ممکن است یک پا، دو پا و یک دست، دو دست و یا به شکلهای دیگری ازبدن حمایت شود. مرکز حمایت (CoS) نقطه میانی بین نقاط تماس با زمین است که می تواند یک نقطه واحد یا به شکل یک خط، مثلث و یا مربع باشد.

هم ترازی مرکز ثقل و مرکز حمایت تعادل بدن را تعیین می کند. این مساله هم در زندگی واقعی هم بر روی کاغذ به یک شکل پیاده می شود و بستگی به این دارد که آیا بدن در حالت حرکت است یا سکون.

تعادل در حالت سکون

برای نشان دادن تعادل در این حالت، خطی عمودی از CoS رسم می شود. اگر خط از وسط CoG عبور کند بدن در تعادل است.این مساله را می توانید مثل تعادل دو قوطی روی هم تصور کنید.

حتی اگر بدن در حالت ثابتی هم قرار نداشته باشد اغلب اوقات می بینید که CoG هنوز هم با CoS هم تراز است و در یک خط عمود قراردارد.

خیلی سخت است که موقعیتی غیر هم تراز مثل موقعیت زیر را بیشتر از چند ثانیه حفظ کرد. در این مواقع هم ترازی یا باید دوباره ایجاد شود و یا از طریق حرکت CoG پشت خط و با حرکت پا و برگشت به موقعیت مجدد CoS دوباره این هم ترازی برقرار شود؛ در غیر این صورت نمی توان از سقوط اجتناب کرد.

مطالب بیشتر درباره مرکز حمایت بدن

تعریف اصلی ما از مرکزحمایت به عنوان نقطه میانی نقاط تماس، در واقع تعریف ساده شده آن است. معمولا موقعیت یابی مرکز حمایت از لحاظ ریاضی کار آسانی نیست و به برخی مشاهدات و برداشت های ذهنی نیاز دارد. به عنوان نقطه تماس با زمین لازم نیست که حتما مرکز حمایت بدن مقدار مشابهی از وزن را تحمل کند. در واقع این مرکز به سمتی که وزن بیشتری دارد متمایل است؛ برای مثال وقتی می ایستید و همه وزن بدنتان را روی یک پایتان می اندازید به این دقت کنید که چطور بدنتان و وزن آن روی یک پا قرار دارد و وقتی می خواهید وزنتان را به طور مساوی بین هر دو پا تقسیم کنید چطور به عقب و به طرف مرکز حرکت می کنید.

اکثر اوقات ما وزن بدنمان را به طور نامساوی توزیع می کنیم و این مساله کاملا طبیعی است. موقع کشیدن توازن و تعادل هم دقیقا همین مساله صدق می کند. اگر تلاش کنید خیلی سفت و سخت روی توزیع مساوی وزن تاکید کنید طرحتان خیلی طبیعی از آب در نمی آید.

در زیر تصویری از این حرکات را مشاهده می کنید. کاراکتر سمت چپی وسط حرکت کردن متوقف شده است. وقتی او وزنش را به پای جلویی منتقل و پای چپش را بلند می کند علیرغم اینکه با زمین تماس دارد اما باز هم وزن کمی را متحمل می شود. دلیل این مساله این است که بیشتر وزن کاراکتر روی پای جلویی اوست و بنابراین اینطور بنظر می رسد که موقع حرکت کردن ناگهان متوقف شده است. شکل سمت چپ نشان دهنده حالت CoG است که کمی از مرکز دور است؛ اما این سرنخ بصری ظریف، اطلاعاتی درباره وضعیت تقارن به ما می دهد مبنی بر اینکه وزن پای چپ وزن کمی را متحمل شده. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید تصاویر مربوط به کتابهای رزمی را مشاهده کنید.

یکی از پیچیدگی های طراحی آناتومی بدن، حالات مختلف عضلات است؛ به خصوص وقتی مقابل گرانش زمین مقاومت می کنند. ممکن است موقع طراحی حالات مختلف بدن کمی به مشکل بربخورید؛ اما اگر به دیدتان وسعت ببخشید و از الگوهای واقعی در زندگی واقعی الهام بگیرید کارتان راحت تر می شود. در تصاویر زیر حالات مختلف مقابله با گرانش را می بینید. از خودتان بپرسید اگر این تصاویر را در دنیای واقعی نمی دیدید و به آنها برخورد نمی کردید باز هم کشیدن آنها و حتی قبول واقعی بودنشان تا این اندازه راحت و آسان بود؟ مسلما نه!

عامل عضلانی هم در کم کردن شدت فشار و حفظ تعادل نقش مهمی دارد. به عنوان مثال، در شکل های زیر هر دو کاراکتر جسمی با وزن یکسان را حمل می کنند. کاراکتر قد بلندتر به خاطر داشتن توده عضلانی بیشتر در بدنش به راحتی می تواند جسم را در حالیکه بازوهایش را باز کرده حرکت بدهد حتی اگر این جابجایی باعث تغییر CoG در بدنش شود. او به اندازه کافی قدرت عضلانی دارد که این فشار و جابجایی بدنش را تحت تاثیر خود قرار ندهد. در مقابل، کاراکتر قد کوتاهتر مجبور است جسم را کاملا چسبیده به بدنش نگه دارد و به عقب برود تا بتواند تعادلش را حفظ کند.

موقع توصیف این حالت، قضیه کمی پیچیده به نظر میرسد؛ اما اگر قبل از ترسیم هر نوع وضعیت و حالتی شکل واقعی آن را تجسم کنید و به این فکر کنید که در دنیای واقعی بدن در مقابل هر حرکتی چه واکنشی نشان می دهد ترسیم و کشیدن آن وضعیت هم به مراتب راحت تر می شود.

تعادل در حالت حرکت

برای ترسیم حالت بدن در حال حرکت باید موقعیت های مختلفی را در نظر بگیرید. عدم تعادل، موتور هر نوع حرکتیست و می توان گفت که در واقع حرکت یعنی کنترل روی از دست دادن تعادل. بنابراین ما تمرکز اصلی مان را روی همین حرکت می گذاریم. همانطور هم که قبلا اشاره کردیم، هر چه حرکتمان سریعتر باشد پویایی طرحمان هم باید چشمگیرتر باشد. تصاویری که در ادامه می آید نمونه هایی از این موارد هستند.

حرکت رو به جلو

هر چه سریعتر بدویم، بدنمان هم بیشتر به سمت جلو خم می شود. قانونی که اینجا وجود دارد این است که در کاملترین حالت کششی، پای جلویی باید هم راستا و یا تقریبا هماهنگ با سر باشد؛ در غیر اینصورت تعادل فرد به هم می خورد و روی زمین می افتد.

حرکت به عقب

در این حالت بر خلاف حرکت رو به جلو، بدن به طرف عقب خم می شود. با این حال این وضعیت هم محدودیت های خاص خودش را دارد. موقع حرکت رو به عقب، پاشنه پا به زمین برخورد می کند و بالا تنه یا قسمت فوقانی بدن هم به عقب متمایل می شود. اگر این حالت را امتحان کنید متوجه می شوید که با چنین حرکاتی فقط می توانید چند قدم به عقب بردارید.

پرتاب کردن

فرقی نمی کند مشتتان را به جلو حرکت بدهید یا یک شئ خاص را پرتاب کنید؛ در هر دو صورت حرکت یکسانی خواهید داشت و مراحل کار بدون تغییر است. در حالت پرتاب کردن، یک پا در جهت مخالف با دست پرتاب کننده قرار می گیرد .در واقع این وضعیت واکنش ناخودآگاه و طبیعی بدن برای جلوگیری از افتادن در اثر انرژی و قدرت پرتاب است. ورزشکاران رزمی و ورزشکاران آموزش دیده برعکس این حرکت را انجام می دهند؛ اما یادتان باشد که حرکت آنها به شکل خودآگاه و ارادی انجام می شود. برای اینکه حرکت پرتابتان در تصویر پویاتر و زنده تر به نظر برسد، مثل شکل زیر پاها را طوری بکشید که انگار فرد در حال گام برداشتن به سمت جلوست، با این تفاوت که قبل از رسیدن پا به زمین متوقف شده است.

گرفتن

موقع گرفتن چیزی و همینطور موقع جاخالی دادن، برای کاهش نیروی وارده یک قدم به عقب برمیداریم. فقط یک جنگنده آموزش دیده می تواند در چنین وضعیتی به جلو گام بردارد و حرکتش هم کاملا طبیعی به نظر برسد. یادتان باشد که این حالت وضعیتیست که ما نمی خواهیم آن را سیال و دینامیک نشان بدهیم.

تفاوت پریدن و افتادن

این مورد واضح به نظر می رسد اما بین پریدن (بعنوان عملی کنترل شده) و سقوط یا افتادن ( حرکت کنترل نشده) تفاوت هایی وجود دارد. به تصویر زیر نگاه کنید. در ستون اول پریدن به شکلی نمایش داده می شود که به دنبال آن یک فرود مناسب هم تصور شود. برای همین موقع کشیدن این حالت، پاها به شکل مناسبی زیر قسمت CoG قرار می گیرند تا تراز مناسب و متعادلی موقع فرود به ما بدهند. ستون دوم هم نشان دهنده حالت افتادن است. اگر دقت کنید می بینید که هر دو حالت کاملا شبیه هم هستند اما کاراکتری که در حالت سقوط است کمی چرخیده است؛ بنابراین پاها دیگر نمی توانند در نقطه CoG قرار بگیرند و تعادل و کنترل بدن از دست می رود.

ضربه زدن

در شکل زیر سه نوع حرکت ضربه زدن به نمایش گذاشته شده: حرکت طبیعی یا آموزش ندیده ضربه زدن، ضربه زدن فوتبالی و در نهایت ضربه زدن در هنرهای رزمی.

وقتی کسی به چیزی ضربه می زندف در حالت طبیعی بدنش کمی به سمت عقب خم می شود تا توان و قدرت لازم برای ضربه زدن را پیدا کند و به این ترتیب بتواند همچنان ایستاده و سرپا باقی بماند. اگر این ضربه بیش از حد قوی و پر زور باشد ممکن است فرد تعادلش را از دست بدهد و در معرض افتادن قرار بگیرد. اما کاری که به طور طبیعی همه ما موقع ضربه زدن انجام می دهیم این است که یک پا باید از روی زمین بلند شود تا تعادل بدن کاملا حفظ شود.

وقت تمرین است!

• به افراد مختلف، ورزشکاران و رزمجوها و حرکات و حالاتشان دقت کنید و سعی کنید حرکاتشان را طراحی کنید.
• تمرین کنید که بتوانید افراد را در حالت های مختلف بدون اینکه مرجع خاصی داشته باشید طراحی کنید. سعی تان را بکنید که تعادل را در همه حالات طراحی شده حفظ کنید.
• روی ساختار اساسی بدن ورزشکارها در حال حرکت فکر کنید. خودتان را ملزم کنید که حالتهای مختلف گفته شده در این مقاله را طراحی و نتیجه آن را بررسی کنید. موفق باشید.

حتما بخوانید

آموزش تناسبات آناتومی بدن انسان جهت ترسیم در نقاشی/ اسکیس و…

آموزش ترسیم حیوانات: سگ و گرگ و آموزش آناتومی آنها بصورت گام به گام

آموزش گام به گام نقاشی یک نیم رخ چهره فانتزی (با مداد رنگی)

9 باور غلط راجب نقاشی که شما را از پیشرفت و یادگیری باز می دارند

5 تا از بهترین روش ها برای شروع به یادگیری نقاشی ویژه افراد مبتدی