پرسپکتیو یک نقطهای یکی از ساده‌ترین سبک‌های ترسیم پرسپکتیو است، زیرا تمام خطوط در این پرسپکتیو به یک نقطه ختم می‌شوند و هرچقدر هم شیء مورد نظرتان پیچیده باشد، به سادگی متوجه اشتباهتان می‌شوید و تصحیح اشتباهتان هم همانقدر ساده است.
چند قانون مهم
قبل از اینکه به اصل موضوع بپردازیم، چند قانون مهم در مورد ترسیم پرسپکتیو یک نقطهای وجود دارد که باید به آن توجه داشته باشیم:
- تمام خطوط عمودی با هم موازی هستند
- تمام خطوط افقی با هم موازی هستند
- در این نوع پرسپکتیو نقطه تلاقی دوم و سوم وجود ندارد و به همین دلیل به خطوط قائم وابسته است
- این سبک از طراحی پرسپکتیو با وجود قانع کننده بودن، همیشه هم دقیق نیست.
چه زمانی از پرسپکتیو یک نقطهای استفاده کنیم؟
هر وقت می‌خواهید یک طرح کلی از شیء یا صحنه‌ای را به کسی ارائه کنید، دو گزینه پیش رو دارید: یک طرح فنی یا پرسپکتیو مربوط به آن.
توی این پک های فوق العاده، انواع نقاشی رو با بهترین اساتید ایرانی و خارجی یاد می گیری، طوری که توی هیچ کلاس دیگه ای یاد نخواهی گرفت! با هنرت حسابی بدرخش!
به دلیل سادگی این سبک از پرسپکتیو می‌توانید بدون صرف زمان زیادی، ایده مورد نظرتان را به سرعت و به شکلی متقاعد کننده به طرف مقابل انتقال دهید. به علاوه، اگرچه این سبک دقیق‌ترین شیوه ترسیم پرسپکتیو نیست، ولی درک آن برای مغز انسان بسیار ساده است و در نتیجه حتی کسانی که در زمینه معماری یا نقشه کشی فنی هم مطالعه نداشته‌اند، به سادگی می‌توانند آن را بفهمند.
به شخصه پیشنهاد می‌کنم در سناریوهای زیر از این سبک پرسپکتیو استفاده کنید:
- طراحی داخلی اتاق‌هایی که طول زیادی دارند،
- مفاهیم اشیا،
- هنر مفهومی.
اینجا می‌توانید یکی از طرح‌هایی که من سال‌ها پیش با استفاده از تکنیک‌های این مبحث آموزشی و در زمان نسبتا کمی کشیدم را ببینید. در زمان کشیدن این طرح به خط کش دسترسی نداشتم و به همین دلیل روش «پرسپکتیو یک نقطهای» را انتخاب کردم که ساده‌ترین گزینه موجود برای طراحی بدون استفاده از ابزار به شمار می‌آید.
انتخاب نقطه تلاقی
یادتان نرود که موقعیت قرار گیری نقطه تلاقی اهمیت حیاتی دارد. هر چقدر از مرکز بوم یا همان canvas دور شوید، پرسپکتیوتان بیشتر به یک سمت شیء متمایل خواهد شد.
با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!
در اصل اگر نگاهتان به سمت بالا یا پایین شیء باشد، موقعیت شیء نسبت به خط افق و همچنین تصویر شما از شیء به یک میزان تحت تاثیر قرار می‌گیرند. اگر خیلی به سمت چپ نزدیک شوید و شیء مورد نظر هم در همان سمت قرار داشته باشد، ممکن است به جای سه طرف، تنها دو سمت شیء را ببینید.
بهتر است این تکنیک را برای ترسیم اشیاء کم اهمیت‌تر صحنه مورد نظرتان مثل دیوارهای فاقد جاذبه بصری به کار ببرید و در مرکز تصویر تا جای ممکن به جزئیات بیشتری بپردازید.
انتخاب یک مکان غیر ایده آل برای نقطه تلاقی
همانطور که می‌بینید، اگر نقطه تلاقی را در همان سمتی انتخاب کنید که شیء مورد نظرتان قرار دارد، تعداد اضلاعی که می‌توانید از شیء ارائه دهید محدود می‌شود. حالا فرض کنید تصمیم گرفته‌اید جعبه مورد نظر را چند سانتی هم از زمین بلند کنید!
این کار موجب می‌شود اساسا تنها یک سمت شیءتان را ببینید و هیچ تصوری از حجم آن نداشته باشید. برعکس، نقطه تلاقی در شیء زیر به شکل مناسب‌تری انتخاب شده است.
تمرین
بیایید خیلی سریع نگاهی به این تمرین بیاندازیم تا مطمئن شویم مفاهیم ابتدایی که در اینجا ارائه شده است را کاملا درک کرده‌اید. این خلاصه کاری است که می‌خواهیم انجام دهیم:
- کار را با ترسیم خطوط مبنای آغاز و یک نقطه تلاقی انتخاب کنید که در مرکز بوم‌تان قرار نداشته باشد.
- اتاق‌هایتان را تعریف کنید.
- شیء پیش زمینه را تعریف و بر مبنای نقطه تلاقی انتخاب شده (که در این تمرین یک قفسه کتاب است) ترسیم کنید.
- از تمام خطوط لازم برای نمایش موقعیت و اندازه قفسه‌ها استفاده کنید.
- با استفاده از مقادیری که قبلا برای نور تعیین کرده‌اید، از سمت قابل دیدن قفسه‌ها رندر بگیرید.
- سپس سایه زنی طرحتان را تکمیل کنید تا جزئیات صحنه با تاکید بیشتری مشخص شود.
این روند را می‌توانید نه فقط برای این تمرین، بلکه در تمرین‌های دیگر پرسپکتیو یک نقطهای استفاده کنید.
1- خطوط مبنای را ترسیم کنید
مرحله ۱: خطوط اولیه تان را طراحی کنید و یادتان باشد جالب‌ترین بخش طراحی‌تان در کدام نقطه شکل خواهد گرفت.
مرحله 2: پرسپکتیوتان، یا بهتر بگوییم موقعیت خودتان به عنوان بیننده را تعریف کنید. در این مورد، ما دقیقا رو به روی نقطه تلاقی‌مان قرار داریم.
2- اتاق‌هایتان را تعریف کنید
مرحله 1: تعریف اتاق‌ها را با تعیین مکان قرار گیری یکی از دیوارهای دورتر آغاز کنید.
مرحله 2: مکانی که برای دیوار پیش زمینه در نظر دارید را تعیین کنید. به این ترتیب فضایی که برای جا دادن شیء پیش زمینه در اختیار دارید، مشخص می‌شود.
مرحله 3: دورترین دیوار موجود در ترکیب‌بندی‌تان را تعریف کنید تا عمق تصویر نهایی بهتر مشخص شود.
3- درهایتان را ایجاد کنید
مرحله 1: دو خط روی صفحه زمین ترسیم کنید تا عرض صحیح ورودی درهایتان مشخص شود.
مرحله 2: حتما به هر تعدادی که نیاز دارید از خطوط موقتی استفاده کنید و این خطوط را صرفا در یکی از لایه‌ها نگه دارید. بعدا می‌توانید این خطوط را شفاف‌تر کرده یا کلا پاک کنید. عرض حاصله را به سمت بالا امتداد دهید تا ارتفاع درهایتان مشخص شود.
مرحله 3: برای تعیین اندازه و موقعیت قرار گیری درهای دورتر، ابعاد به دست آمده را امتداد دهید.
مرحله 4: قسمت‌های مربوطه را حذف کنید. در مثال زیر، عرض ورودی را دو برابر گرفتم تا بتوانیم فضای بیشتری از اتاق دوم را ببینیم.
4- موقعیت دیوارها، سقف و کف زمین را تعیین کنید
مرحله 1: در مرحله بعد کف زمین را ایجاد کنید. این مرحله حیاتی است زیرا به شما کمک می‌کند در مراحل بعدی، یعنی وقتی دیوارها سر جایشان قرار گرفتند، جزئیات را به صفحه زمین اضافه کنید.
مرحله 2: دیوارهایتان را ایجاد کنید و آنها را با یک یا چند لایه اختصاصی از هم جدا کنید. در این مرحله تصمیم گرفته‌ام دیوار بسیار بلندتری برای نزدیکترین اتاق در نظر بگیرم تا فضای بیشتری برای بازی داشته باشیم.
مرحله 3: سقفتان را ایجاد کنید. این کار را به سادگی و با استفاده از خطوط اولیه (در سمت چپ خودتان) و امتداد دادن بخش انتخاب شده به حاشیه سمت راست بوم انجام دهید.
خطوط شیء پیش زمینه را بکشید
مرحله 1: حالا که طرح اولیه‌ی محیط اطراف را ایجاد نمودید، وقت آن رسیده که روی خلق شیء پیش زمینه تمرکز نمایید. ما در اینجا می‌خواهیم یک قفسه کتاب ایجاد کنیم و به همین دلیل باید برای تازه کارها طول و عرض قفسه مورد نظر را روی صفحه زمین تعیین نماییم.
مرحله 2: چون از قبل خطوط را در امتداد ترکیب بندی خود ترسیم نموده‌ایم، حالا خیلی ساده دو خط عمودی را به موازات یکدیگر ترسیم و با یک جفت خط موازی افقی به هم متصلشان می‌کنیم تا ارتفاع قفسه کتابمان مشخص شود.
مرحله 3: برای تعیین نزدیکترین سمت قفسه کتاب و همچنین مشخص نمودن ارتفاع قفسه هم از همین روش استفاده می‌کنیم.
مرحله 4: حالا که حجم کلی شیء مورد نظرمان تعیین شده می‌توانیم کارمان را ادامه دهیم و جزئیات ظریف‌تری مانند موقعیت قفسه‌ها را تعیین کنیم.
مرحله 5: با استفاده از خطوط افقی می‌توانیم موقعیت قفسه‌ها را تعیین کنیم. با ترسیم خطی از نقطه تقاطع این خطوط با خطوط متناظر عمودی‌شان تا نقطه تلاقی می‌توانیم طول قفسه را تعیین کنیم.
6- شیء پیش زمینه‌تان را ایجاد کرده و سایه‌ها را اضافه کنید
مرحله 1: مجددا چند ماسک ایجاد کنید و رنگ تیره‌تری به کار ببرید. این کار در نهایت در تشخیص نماهای مرتبط به شما کمک خواهد کرد. هر چقدر زمان بیشتری صرف نظم دادن به لایه‌ها و پوشه‌هایتان کنید، کمتر به انتخاب دستی این منطقه‌ها با استفاده از ابزار Polygon Lasso (اگر با فتوشاپ کار می‌کنید) نیاز پیدا می‌کنید.
مرحله 2: می‌توانید یک قدم جلوتر روید و با تعیین تناژهای مختلف رنگ خاکستری برای شیء مورد نظرتان وضعیت نور را بهتر مشخص کنید. فقط فراموش نکنید که فعلا شیء شما هیچ ضخامتی ندارد، پس بیش از اندازه وقت صرف این مرحله نکنید.
7- عرض را بیافزایید
مرحله 1: در این مرحله همه چیز تقریبا مسطح است و به همین دلیل باید روی اضافه کردن عمق به تصویر تمرکز کنیم. قسمت‌های اصلی که به دنبال افزایش جزئیات آنها هستیم عبارتند از: دیوارها و شیء پیش زمینه. برای این کار، ابتدا نقاط خارجی درها را به نقاط تلاقی وصل می‌کنیم.
مرحله 2: برای ایجاد ضخامت از خطوط زیر استفاده کنید. همان اصل اینجا هم صادق است: هر چقدر از موقعیتتان دور شوید، کمتر به تمرکز روی سایه زدن صحیح نیاز دارید. توجه داشته باشید که سایه زنی نزدیکترین در با دو تناژ مختلف انجام شده، در حالیکه در بعدی که کمی دورتر است تنها به یک تناژ سایه نیاز دارد تا هم دیده شود و هم متقاعد کننده باشد.
مرحله 3: حالا با همین تکنیک ضخامت قفسه کتابمان را تعیین می‌کنیم. مسئله اصلی اکسترود کردن (حجم دادن) صفحات به سمت بیرون است؛ یعنی با این کار می‌خواهید خطوط ی به موازات خطوط اولیه‌ای که برای تعیین ابعاد قفسه کتاب به کار بردید، ترسیم کنید.
مرحله 4: وقتی خطوط را درست طراحی کردید (بیشتر منظور مقیاس است)، می‌توانید کار را ادامه دهید و یک لایه جدید برای ضخامت ایجاد کنید. حتما از همان تناژ سایه‌هایی که قبلا انتخاب کرده بودید استفاده کنید تا شیءتان برای بیننده باور پذیرتر بشود.
مرحله 5: حالا که قابمان ضخامت مناسبی پیدا کرده، باید به قفسه‌ها بپردازیم. برای ایجاد خطوط و تعیین میزان مقاومت این قفسه‌ها، برای هر قفسه سه خط می‌کشیم. یکی از نقطه تلاقی تا نزدیکترین نقطهای از قفسه که رو به شما است. دومی ضخامت قفسه را تعیین می‌کند و باید یک خط صاف، کوتاه و عمودی باشد. سومی باید درست مانند ضخامت قاب، اکستروژن را نمایش دهد.
مرحله 6: حالا با استفاده از خطوط ی که تازه طراحی کردیم و همان تناژ رنگی قاب، میزان ضخامت را تعیین کنید.
8- در پرسپکتیو، یک الگوی شطرنجی برای کاشی‌ها ایجاد کنید
مرحله 1: حالا که شیء پیش زمینه و درها کمی ضخامت پیدا کردند، چرا با در نظر گرفتن یک الگوی خوب شطرنجی برای کف اتاق دوم پرسپکتیومان را بهبود نبخشیم؟ کار را با کشیدن خطوط از نقطه تلاقی تا پایین‌ترین قسمت حاشیه بوم شروع کنید. حفظ فاصله مساوی بین خطوط را فراموش نکنید. برای این کار می‌توانید از خط کش استفاده کنید.
مرحله 2: حالا خیلی ساده یک سری خطوط افقی موازی رسم کنید. این خطوط باید خطوط همگرایی که قبلا کشیده بودید را قطع کنند. حتما مقیاس‌ها را به طور مرتب چک کنید و به یاد داشته باشید که هر چقدر به نقطه تلاقی نزدیک‌تر شوید، فاصله بین این خطوط افقی کمتر می‌شود.
مرحله 3: با استفاده از این خطوط الگوی طرح شطرنجی‌تان را انتخاب کنید و در یک لایه دیگر، ناحیه انتخاب شده را با رنگ متفاوت و روشن‌تری پر کنید.
9- سایه زنی نهایی را انجام دهید
در نهایت از آنجا که قبلا وقت کافی برای سازماندهی لایه‌ها، پوشه‌ها و ماسک‌ها اختصاص دادیم، حالا برای افزودن سایه‌های لازم تنها به چند لایه اضافی و چند گرادیانت نیاز داریم. من تصمیم گرفتم اتاق‌های دورتر را تیره‌تر کنم و کمترین میزان سایه را برای آنها در نظر بگیرم.
حتما بخوانید
