آموزش گام به گام ترسیم پرسپکتیو دو نقطه ای به زبان ساده

در این مطلب آموزشی به ترسیم پرسپکتیو دو نقطه ای می پردازیم. به طور کلی، پرسپکتیو دو نقطه ای بهترین روش ترسیم پرسپکتیو برای پیاده سازی هنر مفهومی محیطی ست و دلیلش هم سرعت حصول جنبه های عملی و ابعاد است. در پرسپکتیو دو نقطه ای به جای جزئیات فنی تمرکز ما روی ترکیب اثر خواهد بود.

نکات مهم

موقع کار با پرسپکتیو دو نقطه ای نکاتی هست که باید مورد توجه قرار بدهید:

• تمامی خطوط عمودی ساختاری با یکدیگر موازی هستند.
• تمامی خطوط عمودی در تقاطع دو خطی ایجاد شده اند که به سمت نقاط گریز حرکت میکنند.
• تمامی خطوط ساختار افقی به نسبت سطحی که بر آن ترسیم میشوند به سوی یک نقطه گریز واحد حرکت میکنند.
• هر چقدر نقاط گریز خود را دورتر از یکدیگر قرار بدهید اشیاء مسطح تر بنظر می رسند.
• این نوع از پرسپکتیو به دو نقطه گریز نیاز دارد.
• میتوانید یکی از نقاط گریز یا هر دوی آنها را خارج یا داخل بوم قرار بدهید.

چه زمانی باید از پرسپکتیو دو نقطه ای استفاده کرد؟

وقتی بخواهید یک شیء سه بعدی با دقت هندسی بالا ترسیم کنید باید از پرسپکتیو دو نقطه ای استفاده کنید. البته این مساله به این معنا نیست که پرسپکتیو سه نقطه ای برای انجام این کار قابل استفاده نیست یا حتی جایگزین مناسبتری نمیتواند باشد؛ بلکه به دلایلی کاملا واضح، پرسپکتیو دو نقطه ای بسیار ساده تر پیاده سازی می شود. پرسپکتیو دو نقطه ای برخلاف پرسپکتیو یک نقطه ای که تنها یک نقطه گریز دارد امکان تمرکز بهتری روی سوژه حقیقیتان فراهم میکند. به این ترتیب میتوانید از پرداختن به تأثیرات منفی و احتمالی گزینش یک نقطه گریز و جهت پرسپکتیو واحد در امان بمانید. توصیه میکنیم برای سناریوهای زیر از پرسپکتیو دو نقطه ای استفاده کنید:

• دید خارجی از یک بنای معماری
• مفاهیم شیئی پیچیده
• انواع هنر مفهومی، به ویژه چشم اندازهای بزرگتر

انتخاب نقاط گریز

یادتان باشد که محل استقرار نقاط گریز بسیار مهم است. تمام خطوطتان به سمت نقاط گریز مخصوص به خود امتداد پیدا می کنند؛ در نتیجه این انتخاب روی میزان از ریخت افتادگی شئ یا چشم اندازتان تأثیرگذار خواهد بود؛ اما تعیین محل استقرار نقاط گریز در پرسپکتیو دو نقطه ای از پرسپکتیو یک نقطه ای بسیار ساده تر است.

حتما بخوانید: آموزش گام به گام نقاشی یک نیم رخ چهره فانتزی (با مداد رنگی)

میتوانید نقاط گریز را در فواصلی یکسان از کانون مرکزی بومتان قرار بدهید. برای مثال یا آنها را درون محدوده بوم بگذارید و یا خارج از آن. این نقاط گریز هرچقدر که به کانون بوم شما نزدیکتر باشند باعث می شوند تصویر، وجوه تنگتر و فشرده تری داشته باشد. چیزی که مد نظر ماست در تصویر زیر به خوبی قابل مشاهده است:

تمرین

برای اینکه مشخص شود مفاهیم اولیه ارائهشده در این بخش را یاد گرفته اید بهتر است نگاهی به این تمرینها بیاندازیم. بیایید با هم یک خانه طراحی کنیم! برای اینکار نیازی نیست مثالی که در اینجا ارائه را شده مو به مو انجام بدهید. ما مثال ساده تری برایتان طراحی کردیم:

• کارتان را با انتخاب دو نقطه گریز و ترجیحا در خارج از بوم (کاغذ/صفحه) خود آغاز کنید.
• حجم پایه تان را ترسیم کنید. یادتان باشد که ارتفاع خط افق شما باید حدود 1.80 متر بالاتر از زمین قرار داشته باشد (ارتفاع دید). موقع ترسیم اولین خط عمودی، مقیاسهایتان باید نسبت به افق دقیق باشند.
• اول از همه زیربنای ساختمانتان را تعیین کنید. مثل همیشه تا حد امکان از خطوط ساختاری استفاده کنید. تعدادی پنجره، در و یک فونداسیون به کار اضافه کنید.
• حجمتان را بهینه سازی کنید. به جای جزئیات اضافی روی مقیاسها تمرکزکنید. ضخامت و عمق را هم به کار اضافه کنید.
• یکسری جزئیات به کار اضافه کنید مثل چند برجستگی و همینطور یک سری اشیا در اطراف. دوباره موقع ترسیم محیط پیرامون در قاعده اشیاء خطوط ساختاری ترسیم کنید و آنها را تا زیربنای ساختمانتان بسط بدهید تا مقیاسها به درستی حفظ شوند.

1-خطوط ساختاری زیربنا را ایجاد کنید

مرحله اول: نقاط گریز کارتان را انتخاب کنید. ما اینجا تصمیم گرفتیم که یکی از نقاط گریز را در حاشیه سمت چپ بوم و آن یکی را هم کمی آن طرف تر و در خارج از حاشیه ترسیم کنیم. خط افقی در نقطه ای به نسبت دو به پنج از ارتفاع بوم ترسیم شد چون در اینصورت شیء خیلی به محل دید ما نزدیک می شود و این ارتفاع نمایانگر زاویه دید طبیعی یک فرد متوسط است (دقیقا به ارتفاع 1.80 متر).

مرحله دوم: پرسپکتیو یا به عبارت بهتر محل استقرارتان به عنوان بیننده را تعیین کنید. در این مرحله خیلی مهم است که زیربنای حجمتان تعیین شود و محل استقرارش روی زمین را از قبل بررسی کنید.

مرحله سوم: محل استقرار مشخص شد. حالا بیایید این حجم را به سمت بالا بکشیم تا بفهمید دقیقا ارتفاع ساختمان نسبت به بیننده چقدر خواهد بود.

مرحله چهارم: با استفاده از دو سایه و لایه مختلف وجوه جانبی و مقابل حجم خود را از یکدیگر متمایز کنید. این کار بعدا هنگام بهسازی جزئیات به شما کمک می کند.

2-خط میان سقف را پیدا کنید

مرحله اول: حالا که ابعاد نهایی حجممان را تعیین کردیم بهتر است دست به کار تعیین دقیق تر مقیاسهای آن بشویم. لازم است عناصر مهم دیگری که باید در این پرسپکتیو ساخته شوند را تعیین کنیم:

• سقف
• ستونها
• ایوان
• دودکش
• حصار

مرکز دقیق دیوار جانبی تان را از طریق ترسیم خطوط مورب و امتداد یک خط ساختاری عمودی تعیین کنید. ارتفاعی که تصمیم میگیرید در آن این خط را امتداد دهید نشان دهنده بالاترین نقطه ارتفاع سقف شماست. مطمئن شوید که این فرایند در هر دو وجه حجمتان صورت می گیرد تا در مرحله بعدی شیب مناسبی داشته باشید.

مرحله دوم: برای تعیین حواشی جانبی و شیب سقفتان فقط کافیست از بالاترین نقطه خطی به سمت زمین رسیم کنید و آن را در همان جهتی که امتداد داده اید از یکی از گوشههای حجم اولتان عبور بدهید.

مرحله سوم: بعد از اینکه این عمل را برای هر چهار گوشه انجام دادید شدیدا پیشنهاد میکنیم که سطوح را هم به صورت بصری و با استفاده از سایه های مختلف و هم با استفاده از لایه های خودشان از یکدیگر جدا کنید. این عمل برای ویرایشهای ساده تر بعدی ضروریست (اگر بخواهید بعدا سقف را روکش کنید این کار خیلی کمکتان می کند.)

3-حجم زیربنا را بهسازی کنید

مرحله اول: ایوان را به کار اضافه کنید برای ساخت ایوان، خیلی ساده قاعده ساختمان را به ارتفاع دو متر به سمت بیننده و چهل سانتیمتر به سمت بالا امتداد می دهیم. البته چون در این مثال واقعا اندازه گیری نمیکنیم از ذکر یکسری اعداد و مقادیر مهم در اینجا خودداری می شود تا بتوانید مقیاسهای صحیح خودتان را پیدا کنید.

مرحله دوم: ستونها را اضافه کنید قصد ما این است که ستونها دقیقا در گوشه های ساختمانمان قرار بگیرند اما در عین حال کاملا قابل رؤیت باشند؛ پس دیوارها را کمی به سمت داخل میکشانیم. ساده ترین روش پیدا کردن قاعده هر ستون و امتداد آن به سمت بالاست. سعی کنید همان فرایندی که در مرحله دوم تمرین موقع تعیین شکل قاعده زیربنا استفاده کردید را در اینجا هم تکرار کنید؛ اما این دفعه این کار را داخل محدوده ابتدایی حجمتان انجام بدهید. اینجا میتوانید نگاه دقیق تری به این مورد داشته باشید:

مرحله سوم: پنجره ها و درها را اضافه کنید در این مرحله نکته مهم این است که یادتان باشد که به دلیل وجود ایوان، محل استقرار شما به عنوان کمی پایینتر خواهد بود؛ یعنی در بلندتر بنظر خواهد رسید. بعدا بالاترین خط درتان را امتداد بدهید تا پنجره ها تنظیم شوند.

4- سایه و اشیاء زیرمجموعه دیگر را اضافه کنید

مرحله اول: ستونها را از دیوارها جدا کنید چون تعداد خطوط ساختاری مدام در حال زیاد شدن است پیشنهاد می کنیم برای سایه زدن وجوهی که ترسیم کردهاید کمی وقت صرف کنید و تا جایی که میتوانید با لایه های مشخص آنها را از هم متمایز کنید. لازم نیست وقت زیادی صرف کنید ولی هرچه قدر الان بیشتر زمان بگذارید بعدا موقع اضافه کردن جزئیات به کار، انتخاب هایتان دقیقتر است.

مرحله دوم: ضخامت دیوار مقابل را بیشتر کنید درست همانطور که قبلا دیوارها را کمی به سمت داخل حجمتان کشاندید حالا باید ضخامت دیوار مقابل را تعیین کنید. پس خط دیگری در قاعده ساختمان ایجاد کنید و آن را به سوی نقطه گریز سمت راست امتداد بدهید. پنجره هایتان را روی زمین طرح ریزی کنید و بعد آنها را به نقطه گریز سمت چپ خود متصل کنید. تقاطعات حاصله باید به سمت بالا بسط پیدا کنند.

نمای بهتری از این مساله را در شکل زیر می بینید:

مرحله سوم: سایهها را با هم یکی کنید حالا که خطوط ساختاری را ترسیم کردید یک بار دیگر تصویر را پاک کنید و مطمئن شوید به نسبت گرایش وجوه همان سایهها را دوباره به کار می برید.

مرحله چهارم: پله های ایوان را طراحی کنید چون ارتفاع ایوان کمی از ارتفاع متوسط و معمول بیشتر است باید برای تسهیل عبور و مرور یکسری پله هم طراحی کنیم. کلید حل مسئله طراحی خطوط ساختاری به میزان کافیست. یادتان باشد همیشه باید نقاط مربوط را بر روی وجوه موجود از قبل طراحی کرد.

مرحله پنجم: پله های ایوان را سایه بزنید سایه زنی های کمرنگتر را روی وجوه بالایی اضافه کنید اما تیرهترین سایهها متعلق به وجوهی هستند که در تماس مستقیم با نور قرار ندارند (منبع نورمان در سمت راست قرار دارد.)

مرحله ششم: یک دودکش به کار اضافه کنید برای انجام اینکار اول باید محل مناسبی برای ساخت دودکش درنظر بگیرید. کارتان را با تعیین دو نقطه در بالاترین محل سقف شروع کنید. این نقاط را در وجه مقابل ترسیم کنید و بعد نقاط حاصله را به نقطه گریز سمت چپ خود متصل کنید.

حتما بخوانید: آموزش گام به گام ترسیم پرسپکتیو سه نقطه ای به زبان ساده

در نهایت دو خط ساختاری بکشید که به نقطه گریز سمت راستتان در امتداد وجه مقابل سقف متصل شوند. سعی کنید یک مربع ایجاد کنید. بعد تنها کاری که باید بکنید بسط دادن این حجم به سمت بالاست.

مرحله هفتم: دودکش را سایه بزنید همانطور که در این مرحله مشاهده میکنید اشتباهی که قبلا کردیم الان کاملا مشخص شده! ستون جلویی سمت چپ مثل دیوار کناری به اشتباه سایه زنی شده؛ اما اگر وقت بگذارید و وجوه را به لایه های مجزا تقسیم کنید این مشکل برطرف می شود.

خانه تان کامل شد!

یادتان باشد طراحی پرسپکتیو روی کاغذ نسبت به کامپیوتر زمان کمتری میبرد. هدف ما در مطلب شرح روند انجام کار و کمک به شما در یادگیری اجرای پرسپکتیو بود. با این حال توصیه میکنیم اگر قصد ایجاد طرحهای واقعی داشتید این تکنیکها را به خاطر بسپارید.