راههای تشخیص طلا (4 آزمایش ساده و مطمئن)

طلا به دلیل رنگ زیبای زرد فلزی، مقاومت در برابر خوردگی، درخشش ابدی و انعطاف پذیری عجیب و غریبش، همیشه برای انسان خاص بوده است. امروزه این فلز تنها کاربرد تزئیینی ندارد و در شیمی، الکترونیک و صنایع نیز بسیار نقش مهمی ایفا میکند.

دلیل دیگر اهمیت طلا نادر بودن آن است. این فلز با داشتن عدد اتمی 79، یکی از نادرترین عناصری است که به طور طبیعی در جهان وجود دارد. به همین ترتیب، جای تعجب نیست که در طول اعصار مختلف، بسیاری از افراد متقلب تلاش کرده اند، با انجام کارهای مختلف، کیفیت طلا را با استفاده از عناصر مشترکی که وجود دارد، تکرار کنند تا کسانی که در آینده این فلز را معامله می کنند فریب داده و یک سیستم ناعادلانه اقتصادی را کسب کنند. تجارت طلا امکان سودجویی برخی افراد را فراهم کرده بنابراین لزوم تشخیص طلا بسیار حائز اهیمت است. در این مقاله تمامی روش های تشخیص طلا را برای شما بررسی کرده ایم. اما این نکته را به یاد داشته باشید این آزمایش ها نمی توانند جایگزین نظر یک متخصص باشند.

1-تست بو

این روش برای قطعات کوچک طلا ایده آل و کاربردی است. اگر چه این تست مطمئن ترین روش تشخیص طلای واقعی از طلای تقلبی نیست، اما یکی از ساده ترین و سریع ترین روش ها بوده و به جواهرات شما آسیب نمی رساند. در این روش در واقع به دنبال بویی هستیم که هنگام در دست گرفتن طولانی مدت سکه در دست استنشاق میکنیم.

مراحل انجام تست بو

1. مطمئن شوید که دستانتان عرق کرده است (عرق نمی چکد، اما کمی خیس است)، سپس جواهرات و طلاهای مورد علاقه خود را در کف دست خود قرار دهید.
2. دست دیگر خود را بر روی آن قرار دهید و دستان خود را به همراه جواهرات خود، به هم بمالید.
3. در آخر، دست خود را بو کنید. اگر بوی خاصی نمی دهد، جواهرات شما آزمایششان را پس داده اند. اما اگر دستان شما بوی سکه فلزی می دهند، پس احتمالا شما با طلای تقلبی رو به رو هستید.

فلز ارزان قیمت که در ساخت سکه و جواهرات تقلبی استفاده می شود، برنج است که مخلوطی از مس و روی به همراه مواد دیگر است. برنج می تواند مانند طلا به نظر برسد، به ویژه اگر با فلز دیگر آلیاژ شود، می تواند وزن و رنگ تقریبی و مشابه طلا به دست آورد. با این حال، برنج بسیار واکنش پذیرتر از طلا است. در تماس با آب شور (مانند عرق) و هوا، به دلیل واکنش الکترولیتی، بوی اسیدی مشخصی را که بیش تر سکه ها دارند تولید می کند.

پس به این ترتیب، اگر جواهرات “طلا” شما همان بو را از خود نشان دهند، به احتمال زیاد طلای واقعی یا حداقل طلای خالص نیست. اما حتی اگر طلای شما از این آزمون عبور کند، باز هم می تواند طلای تقلبی باشد.

2- تست آهن ربا: از آهن ربا قدرتمند استفاده کنید

برای این آزمایش به یک آهنربای خاکی کمیاب Neodymium نیاز دارید. آهنرباهای خاکی کمیاب نوع از آهن ربا نیستند که شما بتوانید در کمد خود آن ها را پیدا کنید. آن ها از آلیاژهای خاصی ساخته شده اند که به آن ها قدرت خارق العاده ای می بخشد. برای این آزمایش، یک آهنربای نئودیمیم توصیه می شود، زیرا آن ها همیشه در دسترس هستند، بسیار مقرون به صرفه و از قدرتمندترین آهنرباهای خاکی کمیاب می باشند.

به این نکته توجه داشته باشید که آهنرباهای نئودیمیم بزرگ تر از چند سانتی متر کاملا قدرتمند بوده و اگر یک قسمت از بدن شما بین این آهنربا و یک قطعه فلزی بسیار مغناطیسی یا یک آهنربا دیگر قرار گیرد، آسیب جدی می تواند رخ دهد. از آن ها با احتیاط استفاده کنید.

اکنون، برای آزمایش جواهرات خود، کافی است آن ها را با آهنربا لمس کنید. طلای خالص جذب آهنربا نخواهد شد. اگر جواهرات جذب آهنربا شوند (حتی اگر مقدار جذب شدن کم باشد)، حداقل بخشی از آن ها از طلا ساخته نشده است. زنجیرها و گردن بندهای طلا معمولا نوعی مکانیسم «حلقه» دارند. ممکن است متوجه شوید که فقط حلقه به آهن ربا می چسبد. این بدان دلیل است که درون مکانیزم حلقه یک فنر وجود دارد و از طلا فنرهای خوبی ایجاد نمی شود.

با این حال به یاد داشته باشید که حتی اگر قطعه جواهرات شما جذب آهنربا نشود، باز هم احتمال دارد که طلای خالص نباشد. این بدان دلیل است که می توان از سایر عناصر غیر مغناطیسی در ساخت طلای تقلبی استفاده کرد. هر چند که معمولا، طلای تقلبی با استفاده از فلزاتی ساخته می شود که حداقل تا حدودی مغناطیسی هستند و یک آهنربای خاکی کمیاب قوی باید بتواند بر روی آن ها حالت جذب ایجاد کند.

3-آزمایش آتش

این یک آزمایش ساده است که به طور معمول توسط برخی مغازه دارها انجام می شود. انجام این کار بسیار ساده و آسان است:

1. ابتدا اطمینان حاصل کنید که فندکی دارید که یک شعله ثابت تولید می کند که خیلی ضعیف نیست. فندک یک بار مصرف معمولی به درد بخور نیست اما می توان از آن استفاده کرد.
2. اکنون، جواهرات خود را به یک قطعه فلز یا ابزار دیگری آویزان کنید که ذوب نشود و نسوزد. با استفاده از انبر نیز می توانید آن را به دقت نگه دارید. شاید بخواهید انتهای انبر دست خود را با نوار چسب بپوشانید تا خطر آسیب دیدن جواهرات خود را به حداقل برسانید.
3. در آخر، شعله فندک را به مدت یک دقیقه بر روی قطعه طلای خود نگه دارید. اگر این فلز شروع به سیاه شدن کرد، احتمال این که طلا نباشد وجود دارد.

طلای واقعی و خالص وقتی در معرض شعله قرار بگیرد، پس از مدتی با داغ تر شدن روشن می شود، اما تیره نمی شود. قطعه های طلای جعلی، مانند طلای تقلبی (در واقع پیریت، سولفید آهن) و قطعات ساخته شده از آلیاژهای برنج، آهن یا مس، در صورت قرار گرفتن در معرض آتش، تیره می شوند یا در غیر این صورت تغییر رنگ می دهند. بعلاوه، اگر قطعه جواهرات فقط روکش طلا باشد (با یک لایه نازک طلا پوشیده شده باشد، اما از فلزات دیگری در داخل ساخته شده باشد) ، باید آبکاری طلای نازک شروع به ذوب شدن کرده و فلز داخلی آن را آشکار کند.

اگر محتوای طلای شما کم تر از 18عیار باشد، نتایج ممکن است مطابقت نداشته باشد. اگر می خواهید در این خصوص مطمئن باشید، باید با یک متخصص مشورت کنید.

جواهرات خود را در معرض شعله شدید مانند آتش جوشکاری قرار ندهید. طلا در مقایسه با سایر فلزات به راحتی ذوب می شود و شما می توانید با استفاده از هرچیزی قوی تر از یک فندک به قطعه طلای خود آسیب برسانید.

4-آزمایش چگالی

این یک روش مناسب برای تشخیص واقعی بودن جواهرات و طلای شما است و از آب برای انجام این آزمایش استفاده میشود و هیچ خطری در آسیب رساندن به آن ها ندارد، اما برای انجام دادن آن به چند ابزار و دانش ریاضی نیاز است. این تست فقط برای جواهراتی کاربرد دارد که قرار است فقط از طلا ساخته شده باشند. هرگونه جواهرات متصل شده یا قطعاتی که از طلا ساخته نشده باشند، می توانند نتایج آزمون را متناقض نشان دهد.

مراحل آزمایش چگالی

1. ابتدا باید از وزن قطعه طلای خود با مقیاس گرم مطلع شوید. این کار به یک ترازوی حساس و دقیق نیاز دارد. اما می توانید از یک جواهر فروش بخواهید که این کار را برای شما انجام دهد.
2. ثانیا، شما باید یک ویال را با آب پر کنید. مطمئن شوید که ویال آن قدر بزرگ است که بتواند قطعه طلای شما را درون خودش نگه دارد. آن را تا بالا پر نکنید، بلکه آن را به اندازه کافی پر کنید تا بتوانید قطعه طلای خود را کاملا در آب غرق کنید. هم چنین اگر ویال دارای خطوط اندازه گیری روی خودش باشد نیز به انجام آزمایش کمک می کند. ویال های اندازه گیری را می توان دازر هر فروشگاه لوازم آزمایشگاهی خریداری کرد.
3. اکنون می توانید قطعه طلای خود درون ویال قرار دهید. تفاوت سطح آب را از قبل و بعد از قرار دادن قطعه طلا یادداشت کنید و اختلاف بین این دو را اندازه گیری و محاسبه کنید (فقط اندازه کوچک تر را از اندازه بزرگ تر کم کنید).
4. اکنون، این قسمت ریاضی است. برای محاسبه تراکم قطعه طلای خود از فرمول زیر استفاده کنید: تراکم = جرم / حجم جا به جا شده. مقداری نزدیک به 19 گرم در میلی لیتر نشان می دهد که قطعه مورد نظر شما طلا است یا ماده ای با چگالی نزدیک به طلا.

قطعات طلا با خلوص مختلف نسبت تراکم متفاوتی دارند. از این مقادیر به عنوان راهنما استفاده کنید تا بدانید:

حتی در این صورت نیز صنعت گران خبره ممکن است بتوانند موادی درست کنند که شبیه طلا بوده و دارای تراکم مشابه باشند، بنابراین مطمئن شوید که طلای خود را با استفاده از روش های دیگر نیز آزمایش می کنید.

5-آزمایش سرامیک

ابتدا روش های دیگر را امتحان کنید و فقط در صورتی که هنوز مطمئن نیستید که جواهرات و طلای شما از طلای واقعی ساخته شده اند یا خیر، از این تست استفاده کنید. این آزمایش، اگر به طور نامناسب انجام شود، می تواند قطعه طلای شما را خراشیده یا به آن آسیب برساند. در صورت تردید، نظر یک جواهرساز حرفه ای را جویا شوید.

این تست در واقع کاملا ساده است و انجام آن فقط یک ثانیه زمان می برد. برای انجام این کار، شما به یک قطعه سرامیک بدون لعاب نیاز دارید. اگر سرامیک لعاب داشته باشد، این روش کارساز نیست.

برای این کار، کافیست قطعه طلای خود را انتخاب کرده و با احتیاط آن را روی سطح سرامیک بدون لعاب بکشید، به طوری که روی آن رگه ای ایجاد کند. رگه مشکی یا در غیر این صورت رنگ تیره به این معنی است که قطعه شما از طلا ساخته نشده است، در حالی که رگه طلایی نشانگر اصل بودن آن است.

باز هم، هنگام انجام این کار مراقب باشید و به خاطر داشته باشید که ممکن است در نهایت قطعه طلای شما خراشیده شود. معمولا کمی پولیش برای از بین بردن علائم کافی است، اما اگر به صورت نامناسب انجام شود، قطعه نیاز به تعمیر خواهد داشت. همیشه هنگام انجام این آزمایشات از عقل سلیم استفاده کنید.

نکات تکمیلی

در این مقاله فقط پنج روش ساده برای آزمایش طلای شما ذکر شده است. همان طور که قبلا گفته شد، یک صنعت گر ماهر ممکن است بتواند بیش تر کیفیت های طلای واقعی را با استفاده از عناصر دیگر تکرار کند، بنابراین حتی اگر قطعه طلای شما چند مورد از این آزمایشات را پشت سر بگذارد، همیشه برای انجام کارهای دیگر راهی باز است، اما این کارها فقط برای اطمینان خوب است. هرچه آزمایشات بیش تری انجام شود، احتمال اصل بودن طلا نیز بیش تر می شود.

روش های دیگری برای آزمایش طلای شما وجود دارد، اما این ها معمولا به مواد خاصی (مانند اسید نیتریک) یا ابزار خاصی نیاز دارند و در آخر، به یاد داشته باشید که همیشه بهتر است قطعه طلای خود را به صورت حرفه ای آزمایش کنید.

• تشخیص روغن زیتون اصل از تقلبی
• نحوه تشخیص عسل طبیعی از تقلبی
• روش تشخیص قارچ سمی از خوراکی