راهنمایی برای آدمهای خجالتی: چطور با دیگران دوست شویم؟

ممکن است احساس تنهایی کنید اما حقیقت این است که بسیاری از مردم با کمرویی و احساس ناامنی اجتماعی دست و پنجه نرم میکنند. مهم نیست چقدر در معاشرت با دیگران احساس خجالتی بودن یا نگرانی میکنید، شما میتوانید افکاری که باعث نقد شما میشوند را سرکوب کنید، عزت نفستان را بالا ببرید و نسبت به برقراری روابط با دیگران، بی پرواتر باشید. مجبور نیستید شخصیتتان را تغییر دهید اما با آموختن مهارتهای جدید و به کارگیری یک دیدگاه متفاوت، میتوانید بر ترسهایتان غلبه کنید و روابط دوستانه ارزشمندی را به وجود آورید.

1-ترس و احساس ناامنی را مهار کنید

وقتی حرف از کم رویی و خجالت از جمع به میان میآید، چیزهایی که در ذهنمان میگذرد و خیالاتی که می کنیم، تفاوت بزرگی ایجاد میکند. در این بخش الگوهای فکری رایجی که باعث تضعیف اعتماد به نفس و ایجاد ناامنی اجتماعی میشود را برایتان آورده ایم:

• باور اینکه شما دلچسب نیستید و کسل کننده و عجیب هستید.
• باور اینکه افراد دیگر در موقعیت های اجتماعی شما را مورد ارزیابی قرار داده یا قضاوت کنند.
• باور اینکه اگر اشتباهی بکنید، طرد میشوید یا مورد انتقاد قرار میگیرید.
• باور اینکه رد شدن یا از لحاظ اجتماعی ضایع شدن ویرانگر و ترسناک خواهد بود.
• تصور اینکه آنچه که دیگران درباره شما فکر میکنند بیانگر اینست که شما که هستید.

اگر شما به این چیزها باور دارید، تعجبی ندارد که وارد جمع شدن برایتان وحشتناک به نظر برسد! اما حقیقت هرگز کاملا سیاه یا سفید مطلق نیست.

مردم درباره شما فکر نمیکنند؛ حداقل نه تا آن اندازه ای که شما فکر میکنید. اکثر مردم دغدغه ها و گرفتاری های مربوط به خود را دارند. درست همانطور که شما به نگرانی های اجتماعی و خودتان فکر میکنید، دیگران نیز در مورد خودشان فکر میکنند. آنها وقت بیکاری شان را صرف قضاوت شما نمیکنند. پس وقت خود را با نگرانی درباره اینکه دیگران درباره شما فکر میکنند هدر ندهید.

بسیاری از مردم درست مثل شما احساس ناراحتی و کم رویی میکنند. وقتی در جمع مضطرب هستید، ممکن است اینطور به نظر برسد که بقیه افراد دیگر برونگرا هستند و اعتماد به نفس خوبی دارند؛ اما اینطور نیست. برخی افراد در پنهان کردن آن نسبت به دیگران بهتر هستند و افراد درونگرای بسیاری در آنجا هستند که درست مثل شما با کمبود اعتماد به نفس مواجهند. هیچ بعید نیست که اگر با اشخاص دیگر صحبت کنید، آنها نیز نگران این باشند که شما درباره شان چه فکر میکنید.

مردم نسبت به آنچه که درباره شان فکر میکنید، تحمل بیشتری دارند. در ذهن شما، تصور اینکه کاری را انجام دهید یا چیزی بگویید که در جمع شرم آور باشد ترسناک جلوه میکند. شما از اینکه همه قضاوتتان خواهند کرد مطمئن هستید؛ اما در واقعیت، بسیار غیر محتمل است که مردم روی یک گاف اجتماعی شرط بندی کنند. همه حداقل در یک مورد خطا داشته اند پس بیشتر آنرا نادیده میگیرند و به معاشرت با شما ادامه میدهند.

2- یاد بگیرید خودتان را بپذیرید

وقتی درک کنید که مردم کلمه به کلمه حرفها و کردارتان را موشکافی و قضاوت نمیکنند، به طور خودکار در جمع کمتر مضطرب خواهید بود؛ اما آنچه باقی میماند احساسی است که نسبت به خودتان دارید. در اکثر مواقع ما نسبت به خودمان اشتباه نقد میکنیم. گاهی آنقدر به خودمان سخت میگیریم که غریبه ها این کار را نمیکنند، جه برسد به آشنایان و دوستانمان. فراگرفتن پذیرش آنچه هستیم، یک شبه اتفاق نمیافتد، این کار نیاز به تغییر طرز فکر شما دارد.

نباید حتما کامل باشید تا دوست داشته شوید. در حقیقت، خلق و خوی ویژه و نقص های ما میتوانند دوست داشتنی باشند. حتی ضعف ما میتواند به دیگران نزدیکترمان کند. وقتی کسی صادق باشد و نقاط ضعفش را بپذیرد، خود این قضیه میتواند راهی برای ایجاد رابطه باشد، به خصوص اگر فرد آنها را جدی نگیرد و به آنها بخندد. اگر شما ضعف ها و نقص هایتان را با خوشرویی بپذیرید، احتمالا متوجه خواهید شد که دیگران هم شما را درک میکنند. حتی ممکن است به همین خاطر شما را بیشتر دوست داشته باشند.

حتما بخوانید:  مردان از چه نوع چهره زنانه خوششان می آید؟ زنان چطور؟(جدید ترین تحقیقات)

هیچ اشکالی ندارد که اشتباه کنید. هرکسی اشتباه میکند؛ این بخشی از انسان بودن است. پس وقتی خطایی کردید به خودتان خرده نگیرید. ارزش شما به خاطر کامل بودن شما نیست. اگر حس دلسوزی نسبت به خودتان پیدا کردید، سعی کنید به اشتباهاتتان به چشم یک دوست نگاه کنید. به دوستانتان چه خواهید گفت؟ حالا به نصیحتی که به دوستتان می کنید گوش دهید. ارزیابی شما از خودتان لزوما واقعیت را نشان نمیدهد. به خصوص اگر:

• نام خود را چیزهایی مثل بدبخت، بی ارزش، احمق و غیره بگذارید.
• خود را با باید ها و نبایدها سرزنش کنید.

همه مسائل را با اتفاقی که قبلا درست پیش نرفته مقایسه نکنید، برای مثال اگر چیزی طبق برنامه پیش نرفت، خود را برای اینکه کارها را درست انجام نداده اید سرزنش کنید و به خود نگویید دست و پا چلفتی هستید و همیشه خرابکاری میکنید.

3- ایجاد مهارت های اجتماعی تک مرحله ای در هر زمان

پیشرفت درکسب مهارتهای اجتماعی نیازمند تمرین است. همانطور که توقع ندارید بدون تلاش به گیتار زدن مسلط شوید، انتظار نداشته باشید بدون وقت گذاشتن در جمع احساس راحتی کنید. همانطور که گفته شد، میتوانید با گام های کوچک در مسیر کسب اعتماد به نفس بیشتر و اجتماعی شدن پیش بروید و سپس با به دست آوردن آنها، به نتیجه برسید.

• به کسی که از خیابان عبور میکند، لبخند بزنید.
• از افرادی که در طول روز با آنها برخورد دارید تعریف کنید.
• از مردم بی رو دربایستی سوال بپرسید (مثلا در یک رستوران، بپرسید آیا قبلا در اینجا غذا خورده اید؟ استیک اینجا چطور است؟)
• یک مکالمه دوستانه را با صندوقدار، مسئول پذیرش، گارسون یا فروشنده آغاز کنید.

4- چطور با ترسهای بزرگمان از ورود به اجتماع مقابله کنیم؟

وقتی بحث سر چیزهایی است که واقعا شما را میترسانند، قدم به قدم و آهسته با ترسهایتان کنار بیایید و از شرایطی شروع کنید که کمتر باعث ایجاد استرس می شوند و مواردی که با استرس بیشتری همراه هستند را مدیریت کنید. یک نردبان را تجسم کنید، پا گذاشتن روی هر پله از آن نسبت به قبلی با استرس بیشتری همراه است. تا زمانیکه یک تجربه مثبت از گام قبلی ندارید، پایتان را روی پله بعدی نمیگذارید. برای مثال، اگر در مهمانی صحبت کردن با یک شخص جدید، شدیدا نگرانتان میکند، این مورد هم مثل یک نردبان است که میتوانید گام به گام با آن پیش بروید:

• به مهمانی بروید و به چند نفر لبخند بزنید.
• به مهمانی بروید و یک سوال ساده بپرسید مثل اینکه ساعت چند است؟ وقتی آنها جواب دادند، مودبانه تشکر کنید و بعد معذرت خواهی کنید. کلید اصلی، ایجاد تعامل کوتاه و دلچسب است.
• از یک دوست بخواهید شما را به افراد دیگر در مهمانی معرفی کرده و ترتیب مکالمه کوتاهی را برایتان بدهد.
• فردی را که در مهمانی صمیمانه تر و دوستانه برخورد میکند را انتخاب کنید و خودتان را به او معرفی کنید.
• یک گروه که حس می کنید از برقراری ارتباط با آنها وحشت کمتری دارید را شناسایی کنید و به آنها نزدیک شوید. لازم نیست خیلی وارد بحثهای گروه شوید، پیوستن و گوش دادن به آنها کافی است. اگر دوست داشتید یک یا دو نظر بدهید، اما زیاد به خودتان فشار وارد نکنید.
• به گروه دیگری نزدیک شده و به جمعشان بپیوندید. این بار سعی کنید کمی بیشتر در بحث شرکت کنید.

5- راهکارهایی برای شروع صحبت با دیگران

به نظر میرسد که برخی افراد به طور غریزی میدانند چطور در هر زمانی و با هر کسی شروع به صحبت کنند. اگر شما یکی از این افراد خوش شانس نیستید، نکاتی که در این بخش آمده به شما کمک خواهد کرد تا وقتی با کسی مواجه میشوید، سر صحبت را باز کنید.

درباره محیط یا شرایطی که در آن هستید اظهار نظر کنید. اگر در یک مهمانی هستید میتوانید مثلا در مورد مکان، غذا یا موسیقی به شیوه ای مثبت اظهار نظر کنید و از جملاتی نظیر “من عاشق این آهنگ هستم “،”غذا عالی است، آیا جوجه اش را امتحان کرده اید؟”

سوالات بدون پایان بپرسید که نیازمند پاسخی بیشتر از یک بله یا نه باشند. به باور خبرنگاران مبنی بر این که همیشه باید سوالاتی که با کجا، چه کسی، چه زمانی، چرا، چه چیزی و چطور شروع کرد عمل کنید. مثل “شما اینجا چه کسی را میشناسید؟”، “معمولا جمعه ها کجا می روید؟”، “کی به اینجا رسیدید؟”، “مشغول چه کاری هستید؟”، “آیا تصمیم گرفته اید گیاه خوار شوید؟”، “نوشیدنی چطور است؟”. اکثر مردم از صحبت کردن درباره خودشان لذت میبرند، پس پرسیدن یک سوال راه خوبی برای شروع یک گفتگوست.

از روش تعریف و تمجید استفاده کنید؛ مثلا بگویید “من واقعا از کیف شما خوشم آمد، آن را از کجا خریده اید؟” یا “به نظر میرسد شما قبلا این کار را انجام داده اید، میشود به من بگویید کجا باید ثبت نام کنم؟”.

توجهتان را روی چیزهای مشترکی که دارید بگذارید و به همین بهانه سوال بپرسید. ” من هم گلف بازی میکنم، زمینی که در آن بازی میکنید کجاست؟”، “دختر من هم به آن مدرسه میرود، پسرتان آنجا را دوست دارد؟”.

مکالمه را با گفتگوهای کوچک شروع کنید. از گفتن چیزهای بدیهی و بحثهای جدی مثل سیاست و مذهب دوری کنید. به موضوعات سبک و معمولی مثل آب و هوا، محیط و هر چه که در آن اشتراک دارید مثل مدرسه، فیلم یا تیم های ورزشی بپردازید.

حتما بخوانید: آموزش تصویری آداب دست دادن، غذا خوردن و حرف زدن در جمع (مهم!)

به طور تاثیرگذار به صحبتها گوش دهید. گوش دادن فقط این نیست که صبر کنید تا نوبت شما شود حرف بزنید. اگر چیزی آماده نکنید تا در جواب حرفهای کسی که به او گوش می دهید بگویید، تمرکز شما بر آنچه که میگوید بی فایده است. یکی از کلید های ارتباط موثر، تمرکز کامل بر روی گوینده و آنچه که میگوید است. گهگاهی سر تکان دهید، به شخصی که به او گوش میدهید لبخند بزنید و از اینکه حالت شما پذیرای حرفهای طرف مقابل است مطمئن شوید.

با ایماهایی مثل “بله ” یا “آهان ” به گوینده بفهمانید که حواستان به صحبتهای او هست.

6- وقتی شرایط اجتماعی شما را خسته میکند، چه باید کرد

یک تصور غلط رایج اینست که درونگرایان اجتماعی نیستند. در حقیقت، افراد درونگرا میتوانند همانند برونگرایان اجتماعی باشند. تفاوت بین این دو گروه این است که درونگرایان وقتی در کنار دیگرند انرژی از دست میدهند و با تنهایی وقت گذراندن، سرحال میآیند، در حالیکه برونگرایان با وقت گذراندن در کنار دیگران انرژی به دست میآورند. این بدین معناست که حتی درونگرایان دارای اعتماد به نفس اجتماعی، پس از مدت زیادی در جمع بودن احساس خستگی خواهند کرد. پس نتیجه میگیریم شما هیچ مشکلی ندارید و درونگرایی مانع از داشتن یک زندگی اجتماعی مناسب نیست. شما فقط نیاز دارید تا محدودیتهای خود را بشناسید و بر اساس آنها برنامه ریزی کنید.

بیش از حد متعهد نباشید. خوب است گاهی دعوتها را رد کنید زیرا شما نیاز به استراحت یا برنامه ریزی بعد از وقت گذرانی در جمع دارید؛ مثلا پس از گذراندن یک جمعه شب سرگرم کننده با دوستان شاید نیاز داشته باشید روز جمعه تان را تنها باشید و استراحت کنید.

استراحت کوتاهی داشته باشید. زمانهایی هست که احساس میکنید انرژیتان تخلیه شده است، اما نمیتوانید موقعیت را برای تنها بودن آن هم به مدت طولانی ترک کنید. شاید در یک گردهمایی پرمشغله کاری، سفر با دوستان یا دیدن خانواده در تعطیلات باشید. در این شرایط، سعی کنید طوری که بی ادبانه به نظر نرسد، زمانی را در گوشه ای تنها استراحت کنید. حتی برای 10 یا 15 دقیقه هم تاثیر آن در حال و هوایتان را حس خواهید کرد.

درباره اینکه نیاز دارید مدتی تنها باشید با خانواده و دوستانتان حرف بزنید. به این واقعیت که در جمع بودن شما را خسته میکند، بها ندهید. چیزی نیست که از آن شرمنده باشید و تلاش برای مخفی نگه داشتن آن تنها به احساس خستگی شما در جمع میافزاید. دوستان خوب با شما همدردی خواهند کرد و مایلند تا نیازهای شما را برآورده سازند.

7- مقابله با موانع اجتماعی و طرد شدن

وقتی در اجتماع قرار میگیرید، زمانهایی هست که حس میکنید قضاوت یا رد شده اید. شاید شما به کسی نزدیک شوید اما به نظر نمیرسد شخص مقابل برای گفتگو و داشتن رابطه دوستانه علاقه نشان دهند. هیچ شکی نیست که طرد شدن احساس بدی به وجود میآورد؛ اما مهم است که به یاد داشته باشید این بخشی از زندگی است. هر کسی تمایل به گفتگو ندارد چه برسد به دوست شدن. درست همانند قرار گذاشتن و ملاقات با افراد جدید، به ناچار با برخی عوامل که باعث رد شدن شما میشود مواجه خواهید بود. نکات زیر به شما کمک خواهد کرد تا با مشکلات و موانع اجتماعی راحت تر کنار بیایید:

رفتار طرف مقابل را به خود نگیرید. طرف مقابل ممکن است روز بدی داشته یا به خاطر مشکلات سردرگم و پریشان باشد یا حوصله صحبت نداشته باشد. همیشه به یاد داشته باشید این افراد همانطور که شما را طرد میکنند، با بقیه نیز همینطورند.

واقع بین باشید. نظر طرف مقابل شما را تعریف نمیکند و به این معنا نیست که او به دوستی با شما علاقه نخواهد داشت. از تجربیات درس بگیرید و دوباره سعی کنید.

حتما بخوانید: چطور خشم خود را مدیریت کنیم؟ (نکات ساده ولی کاملا موثر)

به مشکلات فکر نکنید. حتی اگر مثلا چیزی گفتید که از گفتن آن پشیمان شدید، بعید است که دیگران پس از مدت کوتاهی حرفتان در ذهنشان بماند. مثبت نگر باشید، از برچسب زدن به خودتان به عنوان یک بی عرضه، یا گفتن اینکه شما هرگز قادر نیستید دوست پیدا کنید اجتناب کنید. این کاری که شما می کنید را افراد بسیار کم رو و خجالتی انجام میدهند.