نحوه درمان وسواس فکری (OCD) سندروم وسواس یا وسواس فکری_عملی

در این مقاله نتایج جدیدترین تحقیقات روز دنیا در زمینه تشخیص و درمان بیماری وسواس فکری یا او سی دی را در اختیار شما کاربران محترم قرار می دهیم.

ابتدا ویدیوی زیر را تماشا کنید

تشخیص:

تشخیص وسواس فکری شامل موارد زیر است:

• معاینه ی بدنی. معاینه ی بدنی برای کمک به جلوگیری از ایجاد نشانه های وسواس فکری و بررسی عوارض آن انجام می شود.
• آزمایش. می تواند شامل شمارش کامل خون یا همان CBC، بررسی عملکرد تیروئید و بررسی مصرف الکل و مواد مخدر باشد.
• ارزیابی روانشناختی. شامل بحث در مورد افکار، احساسات، علائم و الگوهای رفتاری است. با اجازه از شما ممکن است در این رابطه با خانواده و دوستانتان نیز صحبت شود.
• معیارهای تشخیص OCD. پزشک شما ممکن است از معیارهای (DSM_5) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است استفاده کند.

دشواری های تشخیص

گاهی اوقات تشخیص OCD دشوار است چون علائم شبیه به اختلالات شخصیت وسواسی-اجباری، اختلالات اضطراب، افسردگی، اسکیزوفرنی یا سایر اختلالات روانی است. با پزشک خود مشورت کنید تا بتوانید تشخیص و درمان مناسب را پیدا کنید.

رفتار

OCD ممکن است کاملا درمان نشود ولی می توان آن را کنترل کرد. برخی از افراد برای ادامه زندگی خود، حتما نیاز به درمان دارند. دو روش درمانی مهم برای OCD وجود دارد.1-روان درمانی 2- درمان با استفاده از دارو ها. اغلب درمان با ترکیبی از این دو روش موثر است.

روان درمانی

رفتار درمانی شناختی (CBT) نوعی روان درمانی برای بسیاری از افراد مبتلا به OCD است. روش ERP نوعی از CBT است که به تدریج راه های سالم برای مقابله با اضطراب را یاد می دهد. زمانی که یاد بگیرید وسواس خود را مدیریت کنید از کیفیت زندگی خود لذت خواهید برد. درمان ممکن است در جلسات فردی، خانوادگی یا گروهی انجام شود.

بخوانید: 10 تا از مهم ترین راههای افزایش اعتماد بنفس (تحقیقات 2019)

داروها

بعضی از دارو های روانپزشکی می تواند به درمان وسواس کمک کند. برای اولین بار معمولا دارو های ضد افسردگی امتحان می شوند. داروهای ضد افسردگی که توسط اداره غذا و دارو (FDA) برای درمان OCD تأیید شده اند عبارتند از:

• کلومیفامین (آنافرانیل) برای بزرگسالان و کودکان 10 سال به بالا
• فلوکستین (پروازاک) برای بزرگسالان و کودکان 7 سال به بالا
• فلووکسامین برای بزرگسالان و کودکان 8 سال به بالا
• پاروکستین (Paxil، Pexeva) فقط برای بزرگسالان
• سرترالین (Zoloft) برای بزرگسالان و کودکان 6 سال به بالا

چه باید بکنید

مواردی در رابطه با داروهای OCD برای مشورت با پزشک:

• انتخاب یک دارو. هدف این است که نشانه های بیماری را بتوان با پایین ترین دوز مصرفی کنترل کرد. برای پیدا کردن دارویی که اثر خوبی داشته باشد، چندین دارو را امتحان کنید. پزشک شما برای کنترل بهتر بیماریتان ممکن است بیش از یک دارو را تجویز کند. علائم بهبود ممکن است از هفته ها تا چند ماه پس از مصرف دارو ظاهر شود.
• اثرات جانبی. تمام داروهای روانپزشکی دارای عوارض جانبی هستند. با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی و هر گونه توصیه در هنگام مصرف صحبت کنید. در صورت بروز هرگونه عوارضی حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
• خطر خودکشی. اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی ایمن هستند، اما قوانین FDA می گویند که همه ی داروهای ضد افسردگی هشدارهای جعبه سیاه را داشته باشند (هشدارهایی برای تجویز بهتر). در بعضی موارد، کودکان، نوجوانان و جوانان زیر 25 سال ممکن است افکار یا رفتار خودکشی را در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی افزایش دهند، به خصوص در چند هفته اول پس از شروع درمان یا زمانی که دوز دارو تغییر می کند. اگر افکار خودکشی برایتان پیش آمد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا کمک اضطراری دریافت کنید. به یاد داشته باشید که دارو های ضد افسردگی احتمالا باعث کاهش خطر ابتلا به خودکشی در طولانی مدت می شوند.
• تداخل با سایر داروها. هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، به پزشک خود در مورد هر نوع داروی دیگری که مصرف می کنید اطلاع دهید. بعضی از داروهای ضد افسردگی در صورت ترکیب با داروهای خاص یا مکمل های گیاهی باعث واکنش های خطرناک می شوند.
• قطع مصرف داروهای ضد افسردگی. داروهای ضد افسردگی اعتیادآور نیستند، اما گاهی وابستگی به آنها رخ می دهد؛ بنابراین قطع ناگهانی دارو یا عدم مصرف منظم آن می تواند خطرناک باشد. داروهای خود را بدون مشورت پزشک خود قطع نکنید چون ممکن است باعث عود بیماری OCD شود. با پزشک خود مشورت کنید تا به تدریج و با خیال راحت دوز خود را کاهش دهید.

دیگر درمان ها

گاهی اوقات داروها و روان درمانی ها برای کنترل علائم OCD به اندازه کافی موثر نیستند. تحقیقات بر روی اثربخشی مفید تحریک مغزی عمیق (DBS) برای درمان OCD که به روش های درمان سنتی پاسخ نمی دهند ادامه دارد.

از آنجا که DBS به طور کامل برای استفاده در درمان OCD مورد آزمایش قرار نگرفته است، آماده رویارویی با تمام جوانب مثبت و منفی و خطرات بهداشتی ممکن را داشته باشید.

شیوه زندگی و درمان خانگی

اختلال وسواس فکری بیماری مزمنی است به این معنی که همیشه می تواند بخشی از زندگی شما باشد. در حالی که OCD را تحت درمان قرار می دهید، می توانید برای کمک به درمان کارهایی را انجام دهید:

• داروهای خود را قطع نکنید. حتی اگر احساس کنید که بیماری شما خوب شده است، به هیچ وجه دارو های خود را قطع نکنید. در صورت قطع دارو، نشانه های OCD به احتمال زیاد بر میگردند.
• توجه به علائم هشدار دهنده. شما و پزشکتان ممکن است علائم OCD خود را فهمیده باشید. اگر متوجه تغییرات در علائم یا احساسات خود شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• قبل از مصرف داروهای دیگر با پزشک خود مشورت کنید. قبل از مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک دیگری یا قبل از مصرف داروهای ضد بارداری، ویتامین ها، داروهای گیاهی یا مکمل های دیگر برای جلوگیری از تداخلات دارویی، به پزشک خود اطلاع دهید.
• آنچه را یاد می گیرید تمرین کنید. با کارشناس بهداشت روانی خود برای شناسایی تکنیک ها و مهارت هایی که به درمان علائم کمک می کند، مشورت کنید و آنها را به طور منظم تمرین کنید.

مقابله و حمایت

مقابله با اختلال وسواسی-اجباری می تواند چالش برانگیز باشد. داروها می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای داشته باشند و شرایطی که نیازمند درمان طولانی مدت هستند ممکن است شما را عصبانی و ناراحت کند. در اینجا چند راه برای کمک به مقابله با OCD وجود دارد:

• درباره OCD بدانید. یادگیری وضعیت شما می تواند به شما کمک کند و به شما انگیزه بدهد.
• پیوستن به یک گروه پشتیبانی. دستیابی به افرادی که با چالش های شما مواجه می شوند، می تواند به شما کمک کند.
• روی اهداف خود تمرکز کنید. اهداف درمان خود را در ذهن داشته باشید و بدانید که درمان OCD فرآیندی مداوم است.
• پیدا کردن راه های سالم. راه های سالم برای بدست آوردن انرژی را پیدا کنید مانند سرگرمی و فعالیت های تفریحی، ورزش منظم، داشتن رژیم غذایی سالم و داشتن خواب مناسب.
• حفظ آرامش و مدیریت استرس. تکنیک های مدیریت استرس مانند مراقبه، تجسم، آرامش عضلانی، ماساژ، تنفس عمیق و یوگا ممکن است به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند.
• با فعالیت های منظم خود درگیر باشید. به طور معمول می توانید سر کار یا مدرسه بروید. با خانواده و دوستانتان وقت بگذرانید. اجازه ندهید OCD در راه زندگی شما باشد.

از دست ندهید: 10 تا از جدیدترین آزمون های تست هوش دنیا که شما را در کمتر از 14 دقیقه می سنجند!

قبل از ویزیت پزشک:

به منظور آمادگی برای قرار ملاقات با پزشک خود، در مورد نیازها و اهداف خود برای درمان فکر کنید.

• هر گونه علائمی که متوجه شده اید، از جمله مواردی که بخاطر آن ها تصمیم به ملاقات با پزشک گرفته اید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه تنش یا تغییراتی که اخیرا در زندگی داشته اید.
• تمام داروها، ویتامین ها، داروهای گیاهی یا مکمل های دیگر و همچنین دوزها
• سوالاتی که میخواهید بپرسید تا بیشتر از وقت ملاقات خود استفاده کنید.

سوالاتی که می توانید بپرسید عبارتند از:

• فکر می کنید من OCD دارم؟
• چگونه OCD را درمان می کنید؟
• چگونه درمان می تواند به من کمک کند؟
• چه دارو هایی برای کمک به درمان وجود دارد؟
• درمان چه مدت طول می کشد؟
• چه کارهایی برای کمک به خودم انجام دهم؟
• آیا بروشوری وجود دارد که بتوانم تهیه کنم؟
• آیا وب سایتی برای توصیه به من دارید؟

از پرسیدن هرگونه سوال در طول ملاقات خود با پزشک روانشناس دریغ نکنید. ضمنا اگر سوالی در این زمینه دارید در بخش نظرات مطرح نمایید تا کارشناسان ما پاسخگوی شما باشند.