مهاجرت تحصیلی گرانترین یا ارزانترین روش مهاجرت ؟

تحصیلی در یک کشور خارجی، با تمام جذابیتها و هیجاناتی که دارد، همواره با یکسری ابهامات و چالشهای اساسی همراه بوده است. چالشهایی که مهمترینشان از جنبهٔ مالی ماجرا آب میخورند و سوالات مختلفی را در ذهن تداعی میکنند. مثلاً اینکه صفر تا صد هزینههای این تصمیم چقدر است؟ بهترین و به صرفهترین راه برای عملی کردن آن چیست و آیا مهاجرت تحصیلی راه به صرفهای است؟ آیا از عهدهٔ هزینههای دانشگاه برخواهیم آمد؟
پس دقایقی کوتاه در رکاب باشید تا با مرور هزینههای مهاجرت تحصیلی و مقایسه مخارج این شیوه با سایر روشهای مرسوم، به دید بهتری از ماجرا برسیم. از آنجایی که بهتر است اطلاعات ملموستر و دقیقتری در اختیار خوانندگان قرار بدهیم، مهاجرت به کانادا را مبنای این مقایسه قرار داده و تا حدودی وارد قلمروی اعداد و ارقام میشویم تا پاسخ دقیقتری به ابهامات موجود بدهیم.
آیا مهاجرت تحصیلی ارزان است؟
پیدا کردن بهترین مسیر مهاجرت کار چندان سادهای نیست و بدون چرتکه انداختن و مطالعهٔ دقیق روی هزینهها، از مخارج مسکن و تحصیل گرفته تا خریدهای روزمره و بیمه سلامت و سایر موارد، تصمیمی پرریسک و حسابنشده است. حتی برای سرزمینی مثل کانادا که قوانینش را تا جای ممکن آسان کرده، چیزی در حدود بیست درصد جمعیتش در خارج از کشور به دنیا آمده و بدون تردید، یکی از مهاجرپذیرترین سرزمینهای جهان به شمار میرود.
در این حد که طبق اعلام رسمی اداره مهاجرت و شهروندی کانادا یا IRCC قرار است تا سال ۲۰۲۳ بیش از یک میلیون و دویست هزار مهاجر جدید وارد کشور شوند. اما رفتن به آنسوی دنیا و تشکیل یک زندگی تازه، ابداً تصمیم ارزانی نیست و اگر از راه تحصیلی اقدام کنیم، علاوه بر مخارج ریز و درشت، باید سالانه چیزی بالای ۱۰ هزار دلار کانادا (تقریباً معادل ۸ هزار دلار آمریکا) برای شهریه کنار بگذاریم.
حتما بخوانید: 7 بهترین دفترهای مهاجرتی در ایران
اما اجازه بدهید کمی وارد جزئیات شده و هزینههای خردهریز هم از قلم نیندازیم. در قدم اول هزینهٔ درخواست نامه پذیرش دانشگاه را داریم که بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ دلار کانادا تمام میشود و در صورت موافقت، باید معادل ۲۳۵ دلار کانادا برای ویزای تحصیلی یا به قولی اقامت تحصیلی (study permit) کنار بگذاریم که ۱۵۰ دلار از آن صرف خود ویزا و استادی پرمیت و ۸۵ دلارش صرف انگشت نگاری بیومتریک خواهد شد.
اثبات تمکن مالی برای مهاجرت تحصیلی
پس تا اینجای کار حدود ۴۰۰ دلار هزینه روادید اداری ماجرا کردهایم که مبلغ چندان درشتی به نظر نمیرسد، تا اینکه نوبت به اثبات تمکن مالی میرسد و در همین مرحله، که یکی از مراحل اصلی درخواست ویزای تحصیلی است، عدهٔ زیادی از متقاضیان ریزش میکنند! دانشجوی خارجی باید مدارک تمکن را به بخش پذیرش دانشگاه و سفارت کانادا ارائه دهد و ثابت کند که از عهدهٔ ماهانه ۸۳۳ دلار کانادا یا به عبارتی ۱۰ هزار دلار کانادا در سال بر میآید.
در صورتی که متقاضی دارای همسر باشد، سالی ۴ هزار دلار یا معادل آن ماهی ۳۳۳ دلار به مبلغ تمکن مالی او اضافه می گردد. همچنین به ازای هر فرزند یا به طور کل هر عضو دیگری از خانواده که همراهش باشد، مبلغ ۳ هزار دلار در سال یا ماهی ۲۵۵ دلار دیگر، به حداقل لازم برای تمکن مالی اضافه خواهد شد. در حال حاضر و با یک حساب سرانگشتی، برای اقدام از طریق موسسات مهاجرتی، متقاضی باید ۱۲ هزار دلار کانادا – به ازای یک سال مخارج زندگی – در حسابش موجودی داشته باشد.
با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!
حواسمان باشد که تمکن مالی دانشجو، صرفاً برای اثبات توانایی در تأمین هزینههای زندگیست و هیچ ربطی به شهریهٔ دانشگاه ندارد. شهریهٔ سالانه دانشگاههای کانادا بسته به رشته و استان محل تحصیل، در بازهای بین ۱۵ تا ۲۰ هزار دلار کانادا برای کارشناسی و از ۱۲ تا ۱۸ هزار دلار کانادا برای مقاطع بالاتر تغییر میکند. این مبلغ برای رشتههای تخصصی پزشکی و یا مدیریت، باز هم بالاتر رفته و میتواند از ۳۲ هزار تا حوالی ۵۵ هزار دلار کانادا افزایش یابد.
نتیجه گیری درباره مهاجرت تحصیلی
بنابراین حتی اگر کمترین حالت ممکن هم در نظر بگیریم، برای دریافت ویزای تحصیلی به ۱۲ هزار دلار برای اثبات تمکن و ۱۵ هزار دلار برای شهریه و در مجموع ۲۷ هزار دلار کانادا برای واجد شرایط بودن نیاز خواهیم داشت. پس پرواضح است که اقدام از طریق ویزای تحصیلی، نمیتواند مسیر ارزانی محسوب شود و در برابر راههایی مثل ازدواج، اسپانسرشیپ خانوادگی و یا مهاجرت کاری، دست کم از بابت مخارج، هیچ برتری خاصی ندارد.
مگر در یک حالت خاص و دریافت بورسیه با داشتن رزومه آکادمیک و سوابق تحصیلی درخشان، که بیشتر به درد مقاطع ارشد و دکترا میخورد و برای مقطع کارشناسی، مورد بسیار نادری است. با داشتن سابقهٔ تحصیلی ممتاز، میتوان برای یکی از بورسیههای به اصطلاح فولفاند (Full Fund) کانادا اقدام کرد و در صورت قبولی، از پرداخت شهریهٔ دانشگاه به طور کامل معاف شد و حتی برای مخارج زندگی، کمک هزینهٔ مخصوص دریافت کرد. تنها در این شرایط است که مهاجرت تحصیلی، میتواند یک سناریوی مهاجرتی کمهزینه باشد.
مهاجرت با طرح حمایت خانواده
یکی از مقرون به صرفهترین راههای مهاجرتی، اقدام از طریق حمایت یا اسپانسری اعضای خانواده است. فقط کافیست که یکی از اعضای خانوادهٔ متقاضی، مقیم یا شهروند دائم کانادا باشد، بالای ۱۸ سال سن داشته باشد و بدون استفاده از کمکهای دولتی و بیمهٔ تأمین اجتماعی، مخارج متقاضی را تقبل کند. اقدام از این طریق بین ۱۵۰ (برای اسپانسری یک کودک) تا ۱۰۵۰ دلار (برای اسپانسری همسر یا پدربزرگ یا مادربزرگ) هزینهٔ اداری دارد و باقی ماجرا، به هزینههای بلیت هواپیما و خرده مخارج دیگر محدود میشود.
مهاجرت از طریق ازدواج با تبعه خارجی
ازدواج با شهروند کشور مقصد، یکی دیگر از ارزانترین راههای مهاجرت است. با این قید که به دلیل سواستفادههای متعدد، کشورهای توسعهیافته و مهاجرپذیر از جمله کانادا، یکسری قوانین خاص را برای اعتبارسنجی و جلوگیری از کلاهبرداری پیاده کرده و در صورت تشخیص صوری بودن رابطه، شخص را از ورود به کشور محروم خواهند کرد. مهاجرت از طریق ازدواج با تمام سرراستی و سهولتی که دارد، راه چندان در دسترسی برای همگان نبوده و یک مسیر خاص و نه چندان فراگیر است.
ارزانترین راه مهاجرت برای افراد ماهر
برای افرادی که دارای مهارت و تخصص مورد نیاز در کشور مقصد هستند، داشتن پیشنهاد کاری از یک کارفرمای خارجی، کوتاهترین و ارزانترین سناریوی مهاجرتی است. اکنون که صبحت از کشور کانادا در میان بوده، علاوه بر گزینهٔ پیشنهاد کاری، با راهکارهای دیگری موسوم به اکسپرس انتری (Express Entry) و یا طرح نامزدی استانی یا به طور مخفف PNP مواجهیم که در سالهای اخیر جزو محبوبترین راههای مهاجرت به این کشور پهناور بودهاند.
این راهکارها هم به صورت فدرال – حالتی که دولت کانادا طرف حساب متقاضی باشد – و هم مستقیما به صورت استانی قابل اقدام هستند. پردازش درخواست متقاضی برای طرحهای فدرال با مبلغی در حدود ۱۳۰۰ دلار و برای طرحهای استانی با مبالغی به مراتب پایینتر امکانپذیر است. در ادامه به هزینهٔ برخی از طرحهای استانی اشاره میکنیم و با یک نگاه اجمالی متوجه میشویم، که بین هزینهٔ مهاجرت تحصیلی و مهاجرت کاری (یا اقدام از طریق طرحهای استانی) فاصلهای از زمین تا آسمان است.
- هزینه اقدام از طریق برنامه استانی نیوبرانزویک: ۲۵۰ دلار کانادا
- هزینه اقدام از طریق برنامه استانی نیوفاندلند و لابرادور: ۲۵۰ دلار کانادا
- هزینه اقدام از طریق برنامه استانی ساسکاچوان: ۳۰۰ دلار کانادا
- هزینه اقدام از طریق برنامه استانی منیتوبا: ۵۰۰ دلار کانادا
- هزینه اقدام از طریق برنامه استانی بریتیش کلمبیا: ۱۱۵۰ دلار کانادا
- هزینه اقدام از طریق برنامه استانی اُنتاریو: بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار کانادا
سخن آخر
مهاجرت و تشکیل زندگی در یک کشور خارجی، تصمیم به غایت بزرگ و سرنوشتسازی است. در این بین، فرمول موفقی که برای همگان قابل تعمیم باشد وجود ندارد و متأسفانه، بازار موسسات و افرادی که با ادعاهای واهی و غیرواقعی، سعی در بازارگرمی دارند، بسیار داغ است. در این شرایط، مطالعه و جستجوی مفصل، مشاوره با وکلای مهاجرتی کارکشته و همچنین مقادیر قابل توجهی صبر و شکیبایی، میتواند نتایج بهتری به همراه داشته باشد.
پس در انتها، باز هم عنوان میکنیم که ویزای تحصیلی، با تمام محبوبیت و مزایای خاصی که دارد، به هیچ عنوان راه ارزانی نبوده و اگر دغدغهٔ هزینهها را داشته باشیم، راههای بسیار به صرفهتری هم وجود دارند.